Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

"Στο αλώνι"...



Στο αλώνι του Τέλη Τζιάκου...Απο δεξιά:

Αγαθή Λάβαρη
Αλέκα Λάβαρη (καβάλα...)
Γεώργιος Λάβαρης
Μάρθα Αρμπιρου
Ανθούλα Αρμπιρου
Βάσω Καρύδη
Γιούλα Καρύδη

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

Οι Έλληνες της Β.Ηπείρου καταγγέλλουν ότι Αλβανοί καταπατούν τις περιουσίες τους (Βίντεο)


Θύμα καιροσκόπων έχει πέσει η Ελληνική μειονότητα στη Βόρεια Ήπειρο. Η Μαίρη Τζώρα βρέθηκε στο χωριό Κώσταρι. Εκεί οι κάτοικοι καταγγέλλουν ότι Αλβανοί έχουν καταπατήσει τις περιουσίες τους με πλαστά έγγραφα. Έχουν πάρει, μάλιστα, στην ιδιοκτησία τους, ακόμα και ξωκλήσια

H καταπάτηση των εκτάσεων έγινε εν μια νυκτί κυρίως στο χωριό Κώσταρι ένα αμιγώς ελληνικό χωριό της Βορείου που απέχει μόνο 40 χιλιόμετρα από τα σύνορα. Ελάχιστοι είναι οι Έλληνες που έχουν μείνει σήμερα στο χωριό. Οι περισσότεροι έχουν μετακομίσει στο κεφαλοχώρι το Μεσοποτάμιο. Κυρίαρχο στοιχείο η ορθοδοξία με πολλά ξωκλήσια όπως αυτά του Αι Βασίλη και του Προφήτη Ηλία που τώρα ανήκουν στους Αλβανούς.

Η υπόθεση της καταπάτησης των εκτάσεων στο χωριό Κώσταρι βρίσκεται στα δικαστήρια από το 2005. Μόνο που κάθε φορά που οι κάτοικοι πήγαιναν σε δίκη συναντούσαν εμπόδια. Όποιος δικηγόρος τους αναλάμβανε, παραιτούνταν. Το πρωτοδικείο Τυράννων δεν εκδίκαζε την υπόθεση, ενώ οι δικαστές δέχτηκαν έγγραφο από την οθωμανική αυτοκρατορία με το οποίο ένα στρέμμα ισούται με 1700 τετραγωνικά μετρά.

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Εκλογές στην Αδελφότητα

Με μεγάλη προσέλευση πραγματοποιήθηκε σήμερα στη "Μάνα-έδρα της Αδελφότητας- η ψηφοφορία για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου της Αδελφότητας.
Έγινε  αναλυτικός οικονομικός απολογισμός απο το απερχόμενο Δ.Σ., διαβάστηκε η έκθεση της εξελεγκτικής επιτροπής και ζητήθηκε η έγκριση του προϋπολογισμού για την επόμενη διετία.
Η ψηφοφορία θα συνεχισθεί και την Τετάρτη 30 Νοεμβρίου απο τις 11 το πρωΐ εως τις 7 το απόγευμα. Οσοι δεν ψηφίσατε ΣΠΕΥΣΑΤΕ!!!
Ακολουθούν φωτογραφίες απο την εκλογική διαδικασία...


Eκλογές στην Αδελφότητα: Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016-11π.μ.


Κεφαλόβρυσο: Πάει για λουκέτο η Μεταλλουργική;

Πολλά και σοβαρά ερωτήματα για την τύχη της Μεταλλουργικής Βιομηχανίας Κεφαλοβρύσου, προκαλεί η τροπολογία η οποία κατατέθηκε από την Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Όλγα Γεροβασίλη, και αφορά στην δυνατότητα μετάταξης του προσωπικού.
Ήδη όσοι έχουν πληροφορηθεί το περιεχόμενο της τροπολογίας μιλούν ως το πρώτο βήμα για να μπει λουκέτο στο εργοστάσιο, το οποίο τους τελευταίους μήνες αντιμετωπίζει ιδιαίτερα σοβαρά προβλήματα...

Με τροπολογία που κατέθεσε χθες στο Νομοσχέδιο για την κινητικότητα στο Δημόσιο το οποίο πρόκειται να ψηφιστεί σήμερα από τη Βουλή, δίνει τη δυνατότητα μετάταξης του προσωπικού της Μεταλλουργικής σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου. Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, αν φύγουν οι υπάλληλοι, σταματά η λειτουργία της Βιομηχανίας και το «λουκέτο» θα είναι το επόμενο βήμα.

Σοβαρό το πλήγμα

Το πλήγμα απ’ το κλείσιμο της Μεταλλουργικής θα είναι μεγάλο όχι μόνο για το Κεφαλόβρυσο όπου έχει τις εγκαταστάσεις της αλλά και για ολόκληρη την ακριτική περιοχή του Πωγωνίου που μαραζώνει οικονομικά. 
Εξάλλου, η Μεταλλουργική αποτελεί τη μοναδική βιομηχανική μονάδα αυτού του είδους και την τελευταία που λειτουργεί στην παραμεθόριο με εργαζόμενους ντόπιους, οι οποίοι παραμένουν έτσι στον τόπο τους. 
Με άλλα λόγια, επιτελεί κι εθνικό έργο σε μία ιδιαίτερα ευαίσθητη περιοχή, δίπλα στα Ελληνοαλβανικά σύνορα.

Η τροπολογία

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2016

Bησσανιώτικη κρεβ(β)άτα...


Απόψε στην κρεβάτα μου 
καρσί ΄ταν το φεγγάρι
και τόζωσε ζωνάρι
Έκατσε και μ΄ ερώτησε 
γιατ΄ είμαι λυπημένη
βαριά βαλαντωμένη…

-Ο άντρας μου είν΄ στην ξενητειά 
και μ΄ έχει  παρατήσει
και άλλη αγαπήσει…

-Εγώ θα πάω από κεί 
να τον παραμπαρήσω…

-Παρακαλώ φεγγάρι μου 
μην τον παραμπαρήσεις…
τύχει στον ύπνο τον βαθύ
και θα τον λαχταρίσεις!!!


Τό πίσω μέρος της φωτογραφίας

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ: Η λέξη  "παραμπαρίζω"  κατά την γνώμη μου σημαίνει -κατα τα γραφόμενα στο ποίημα- "παρατηρώ κάποιον"-"τον μαλώνω"...
Βρήκα την λέξη ΕΔΩ με την έννοια του "παραβγαίνω"-"συναγωνίζομαι" κάποιον.
Όποιος αναγνώστης ξέρει κάτι παραπάνω ας μας το κοινοποιήσει...

Επίσης η λέξη καρσί [karsí] είναι επίρρ. τοπ. : (λαϊκ.) και σημαίνει απέναντι-[τουρκ. karşι]

Επιμέλεια Χ.Κ.

YΓ. Γρηγόρης Άρμπιρος Η κρεβατα Λεωνίδα Μακρυγιάννη (γαμπρός στου Στούπη)

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016

Μάρκος Μπότσαρης ο αετός του Σουλίου-Η παραμονή του στο Πωγωνι (1813-1820)

Του Θανάση Δέμου

«Σάραντα κλέφτες ήμασταν, Μάρκο μωρέ Μπότσιαρη, 
σαρανταδυό νομάτοι, Μάρκο Μπότσιαρη Σουλιώτη.
Όλοι έναν όρκο κάμαμε μωρέ Μπότσιαρη, 
στο Άγιο το Βαγγέλιο, Μάρκο Μπότσιαρη Σουλιώτη.
Ποιός αρρωστήσει από τ’ εμάς, Μάρκο μωρέ Μπότσιαρη, 
όλοι να τον κοιτάξουν, Μάρκο Μπότσιαρη Σουλιώτη.

Μάρκος Μπότσαρης:πίνακας του Θεόφιλου
Αρχίζω την αναφορά μου στον αετό του Σουλίου, Μάρκο Μπότσαρη, με τους στίχους αυτούς παρμένους από έναν ολόκληρο κύκλο τραγουδιών που έχουν σχέση με τους Μποτσαραίους και που εδημιούργησε η Μούσα των Κακολακκιτών στα ολονύχτια γλέντια γόμων και πανηγυριών, για να φανεί η ζωντανή παρουσία του μεγάλου και αγνού ήρωα της Εθνεγερσίας στο χώρο αυτό μέχρι τις ημέρες μας.

Εάν οι άλλοι Έλληνες τον θαυμάζουν για τον ηρωισμό του και το άδολο του χαρακτήρα του οι Κακολακκίτες και τα γύρω χωριά διατηρούν την ανάμνηση του σαν να πρόκειται για δικό τους άνθρωπο. Παρά τα 174 χρόνια που πέρασαν από την ημέρα που έφευγε από τον Κακόλακκο για να πάρει μέρος στο μεγάλο αγώνα, η παρουσία του στο χώρο αυτό είναι αισθητή, ζωντανή και εξακολουθεί να ζει στις καρδιές όλων.

Φυσικά δεν θα ασχοληθούμε εδώ με την όλη δράση και την προσφορά του ήρωα στην πατρίδα και το Έθνος. Για το θέμα αυτό γράφτηκαν τόμοι ολόκληροι. Σε γενικές γραμμές είναι γνωστά.
Εδώ θα ασχοληθούμε κυρίως με όσα έχουν σχέση με την παραμονή του στο Πωγώνι κα ιδιαίτερα στον Κακόλακκο.

Είναι γνωστό ότι μετά την καταστροφή του Σουλίου και τα διαδραματισθέντα στους βράχους του Ζαλόγγου, οι Τουρκαλβανοί του Αλή πασά πολιόρκησαν τους Μποτσαραίους στο Μοναστήρι του Σέλτσου στα Άγραφα, όπου είχαν καταφύγει. Τον Απρίλιο του 1804, έπειτα από σκληρό αγώνα 4 μηνών πέρασαν με τα γιαταγάνια ανάμεσα από τις εχθρικές γραμμές και έφθασαν στην Πάργα και από εκεί στην Κέρκυρα. Τα γυναικόπαιδα αιχμαλωτίστηκαν. Ανάμεσά τους και η οικογένεια του Κίτσου Μπότσαρη, εκτός από το γιό του Μάρκο, ο οποίος έφθασε στην Πάργα.

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

Μονή "ΑΒΕΛ"

Για όσους μου ζητήσανε μια πολύ παλιά φωτογραφία της Μονής "ΑΒΕΛ"...Πιό παλιά...δεν γίνεται...


Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2016

Tό όνομα της Βήσσανης


Του Σπύρου Στούπη

«Η ξενητειά, το διάστημα, βουνά άγνωρα και κάμποι 
η πελαγίσια η καταχνιά, τα σύγνεφα τα θάμπη 
ποτέ δεν θά τη σβύσουνε στά μάτια της ψυχής μου 
την άγια την εικόνα σου πατρίδα μου χρυσή».

Για το όνομα της κωμοπόλεως Β ή σ σ α ν η που ήταν είναι  απο τά σημαντικώτερα χωριά του Πωγωνίου κατά τα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας σε αριθμό κατοίκων, πλούτο καί πολιτισμό, μερικοί πιστεύουν πώς είναι σλαυικό και σημαίνει ψηλό λοφώδη τόπο και άλλοι, οτι είναι ελληνικό που παράγεται από το β ή σ σ α=δρυμώδης τόπος (ώς ούρεως έν βήσση. Ιλ. Γ. 34), μια λέξι πανάρχαιη πού την αναφέρει έκτος από τον Όμηρο καί ο Ησίοδος.
«Πολλοί το όνομα του χωρίου τούτου, λέγει ο Λαμπρίδης, γράφουν όχι ως εκείνοι, οίτινες θεωρούν τούτο σλαυικόν, όπερ σημαίνει θέσιν ύψηλήν ή σημείον ανωφερές όπως τα σύστοιχα Βισανσκό καί Βισικό=άνηφορία, αλλά Βήσσανη εκ της ελληνικής βήσσης».
Ό ίδιος δμως προτιμά τη γραφή Βίσιανη ή Βύσιανη, προφανώς γιατί δεν συμμερίζεται την ελληνική άποψι. [1]
Ο Θεοφ. Μέντζος φρονεί, [2] οτι προέρχεται άπο το έλληνικόν β ή σ σ α γιατί ερμηνεύει και αποδίδει θαυμάσια την τοπολογική έννοια. Διότι σημαίνει, λέγει, «σύνδενδρες λακκιές». Πράγματι δέ το χωριό είναι χτισμένο πάνω σέ λόφους πού κάποτε ήσαν δασόφυτοι. Αλλά, οι «σύνδενδρες λακκιές» είναι συνηθέστατο φαινόμενο στην Ηπειρο καί μάλιστα σε παλαιότερες εποχές οπότε δεν είχε άποψιλωθεί από τα άφθονα δάση της.

Ό Άραβαντινός, όπου αναφέρεται περί Βησσάνης στη Χρονογραφία του, κι’ αυτό γίνεται κατ’ επανάληψι, ώστε αποκλείεται ή περίπτωσις λάθους, γράφει, Β ί σ σ α ν η. Δεδομένης δέ της ιδιότητος του εν λόγω ιστορικού ως λογίου καί διδασκάλου, μάλιστα της εποχής του 1853 πού στήν ορθογραφία έδίδετο ιδιαίτερη προσοχή, πρέπει νά συμπεράνωμε πώς δέν τήν έγραψε στον τύπο αυτο έτσι αυθαίρετα, άλλ’ ότι κάπου θα έστηρίχθη. Επειδή δέ ξέρομε, οτι ό έν λόγω συγγραφεύς δέν άπεμακρύνθη ποτέ άπο τά Γιάννινα άλλ’ οτι ζητούσε τις πληροφορίες του από τούς άρχιερείς, δασκάλους και κάθε λόγιο πού έπεσκέπτετο τήν Ηπειρωτική πρωτεύουσα, κι’ έτσι σάν λόγιος έρμής κατώρθωσε νά συνάξει τήν τόσο χρήσιμη ιστορική του ύλη, πρέπει νά πιστέψωμε, οτι θά τον άντέγραψε από τούς καταλόγους των μητροπόλεων, ή της Τουρκικής διοικήσεως, πού και στην εποχή του ακόμα κατά μέγα μέρος χρησιμοποιούσε την ελληνική γλώσσα μέ Έλληνες γραμματισμένους, πού φαίνεται τήν έγραφαν Βίσανη.

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2016

Νίκος Σκαλκώτας:"Ηπειρώτικος χορός"-Δημήτρης Μητρόπουλος, Φιλαρμονική Νέας Υόρκης-1959

Ένας γεφυράς θυμάται...

Πασχάλης Ζούνης
Ένας γεφυράς θυμάται...

Ο Πασχάλης Ζούνης γεννήθηκε στην Πυρσόγιαννη της Κόνιτσας το 1898. Όπως όλοι στο χωριό του, έγινε κι αυτός μάστορας, πολύ καλός πελεκάνος, κι άρχισε τα ταξίδια.
Στα 1928 με ΄27 έφτιαξε με το συνεργείο του, κάτω απ’ το Δολό, στο δρόμο προς Πωγωνιανή -τότε Βοστίνα- το γεφύρι του Κουβαρά.
Γι’ αυτό το έργο, αλλά και για τις εμπειρίες της τέχνης του, μίλησε Οκτώβρη του 1986 στην Πωγωνιανή, όπου είχε εγκατασταθεί στα τελευταία χρόνια της ζωής του κοντά στην κόρη του.
Πέθανε δύο χρόνια αργότερα, το 1988

Λέγομαι Πασχάλης Ζούνης. Είμαι απ’ τη Πυρσόγιαννη στη καταγωγή. Ναι! Πόσο χρονών είμαι; Είμαι τώρα μικρός, 88 χρονών. Ήμουνα μάστορας. Ήτουνε ο πατέρας μου μάστορας, μάστορας κι εγώ. Έμαθα τη τέχνη. Από μικρός πήγαινα κοντά που ήτουνε ο πατέρας μου. Ο γέρος ο δικός μου ήτουνε ο πρώτος μάστορας. Δεν ήτουνε κανένας άλλος. Ο Γιάννης Ζούνης! Πρώτος! Κανένας άλλος. Κι ο παππούς την ίδια δουλειά. Βασίλης Ζούνης αυτός, μάστορας, δε πήγε σκολειό…

Ήμουνα στη Βέροια, στο Μελίκι, φτιάχναμαν την εκκλησία. Από ’κει με πήρανε στρατιώτη. Με το στρατό μας γυρίζανε Ουκρανία, μπήκα Ρουμανία, πήγα Μικρασία! Ε.., τι να σου πω τώρα, παραμύθια…

Ο Π. Ζούνης δουλεύει στην Αθήν
Εγώ έφτιαξα δικιά μου ομάδα. Τώρα είχα πέντε μαστόρους, έτσι; Την άλλη χρονιά είχα τρεις, την άλλη χρονιά είχα δύο, την άλλη χρονιά είχα δέκα. Ήμουνα επικεφαλής. Ναι! Ξεκινούσαμε με τα ζώα. Με ζώα πηγαίναμαν, με ζώα ερχόμασταν.
Ήτουνε τότε τα μπουλούκια. Σε ποιο μπουλούκι δουλεύεις; Στου Πασχάλη παραδείγματος χάρη. Σε ποιο δουλεύεις; Στου Κωστάκη. Στου τάδε. Λέγανε του πρωτομάστορα τ’ όνομα. Και τσιεράκια είχαμαν να δουλεύουνε, να μαθαίνουνε. Άλλα κουβαλούσανε με τα μουλάρια πέτρες, άλλα κουβαλούσανε με το πηλοφόρι λάσπη που χτούσαμαν. Αυτό είναι. Ναι!
Είχαμαν πολλά εργαλεία. Είχαμαν χτινιές, μπικούνια, πολλά. Αυτά τα φτιάχναν οι σιδεράδες. Ήτουνε απαραίτητοι στο χωριό. Καλέμια, βελόνια, χίλια δυο. Ο σιδεράς ήτουνε απαραίτητος.

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

Ευημερία και Αξιοπρεπής Βίος... Πώς να θυμόμαστε τον Μπάρακ Ομπάμα

Του Σπύρου Στάλια
[Οικονομολόγου Ph.D]

‘Υπάρχουν δυο θεωρίες για την ευημερία και την αξιοπρεπή ζωή: 
Η πρώτη θεωρία είναι να κάνουμε τον πλούσιο πλουσιότερο και έτσι ένα μέρος του πλούτου του θα κατηφορίσει μετά και σε εμάς τους υπόλοιπους.
Η δεύτερη θεωρία – η οποία υποθέτω μας πάει πίσω την εποχή του Νώε- δεν θέλω να πω στον Αδάμ και την Εύα, γιατί ζούσαν σε λιγότερο περίπλοκη κατάσταση- αλλά, τουλάχιστον, πίσω στις μέρες του κατακλυσμού, η δεύτερη θεωρία λοιπόν μας λέει, ότι αν κάνουμε τον μέσο άνθρωπο να νοιώθει οικονομικά άνετος και ασφαλής, τότε ο πλούτος θα αυξηθεί, και θα περάσει και στις ανώτερες τάξεις όπως ακριβώς η μαγιά φουσκώνει το ψωμί...
Αλλά εύκολα ξεχνάμε...
Μόλις η κραυγή της λεγόμενης ευημερίας ηχήσει στη γη, όλους μας καταλαμβάνει ο πανικός, το πνεύμα του Μαμμωνά, που να μην μπορούμε να υπηρετούμε τις επιταγές της κοινωνικής συνείδησης.
Αλλά είμαστε εδώ για να καταλάβουμε ότι το οικονομικά συστήματα είναι ανθρώπινες κατασκευές και κατά συνέπεια δεν μπορούν να επικυριαρχούν απόψεις που δήθεν εκφράζουν απολύτως την δικαιοσύνη και τον Θεό.
«Ο έλεγχος της προόδου μας δεν είναι στο κατά πόσο προσθέτουμε πλούτο σε αυτούς που έχουν πολλά, αλλά στο κατά πόσο προσφέρουμε πολλά σε αυτούς που έχουν πολύ λίγα…»
Φράκλιν Ντελάνο Ρούζβελτ
42ος Πρόεδρος των ΗΠΑ

Αυτή ήταν η απάντηση του Ρούζβελτ στους νεοφιλελεύθερους που προκάλεσαν την μεγάλη κρίση του 1929.
Αυτά μας επανέλαβε και ο Μπάρακ Ομπάμα, απολογούμενος ουσιαστικά από την Αθήνα προς τους Αμερικάνους κυρίως, αλλά και σε όλους εμάς, αφού επί των ημερών του ο πλούτος αυξήθηκε μέν, αλλά πήγε προς τους πλούσιους, ενώ εμείς οι υπόλοιποι είμαστε στην αιώνια αναμονή, ένας μέρος του πλούτου να κατηφορίσει προς τα κάτω. Το κατάλαβε μόλις στο τέλος της θητείας του...

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

Παλιά επαγγέλματα στην Ήπειρο ξεχασμένα στο χρόνο...


Μαζί με τις εποχές αλλάζουν και οι συνήθειες των ανθρώπων και οι ανάγκες τους προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα. Μπορεί πχ η ανάγκη για στέγη, να παραμένει πάντα η ίδια, όμως η εξέλιξη έφερε νέα υλικά, νέες τεχνικές στην κατασκευή της κατοικίας. Η ανάγκη για ένδυση δεν άλλαξε, άλλαξε όμως ο τρόπος κατασκευής των ρούχων, βγήκαν νέα υφάσματα και οι μηχανές πήραν τη θέση των ραφτάδων.

Η εξέλιξη της τεχνολογίας έκανε μια σειρά από επαγγέλματα να εκλείψουν. Ο σαμαράς και ο πεταλωτής έμειναν χωρίς δουλειά, αφού τα μέσα μετακίνησης και μεταφοράς... απέκτησαν μηχανές και λαστιχένιους τροχούς. Ο παγοπώλης το ίδιο, με την ανακάλυψη του ηλεκτρισμού. Ο καλαθάς και ο βαρελάς νικήθηκαν κατά κράτος από την επέλαση του πλαστικού κ.ο.κ. Η Ήπειρος αν και με λίγο βραδύτερο ρυθμό από άλλες περιοχές, αναγκάστηκε να προσαρμοστεί κι αυτή στα νέα δεδομένα.

Έναν κατάλογο των παλιών επαγγελμάτων στην Ήπειρο παρουσιάζει με τρόπο εξαιρετικό το ιστολόγιο «Ο ΠΥΡΡΟΣ» του Συλλόγου Ηπειρωτών Αγίων Αναργύρων Αττικής και με χαρά αναδημοσιεύουμε:

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016

Dhafer Youssef- Blending Souls & Shades (to Shiraz) - Birds Requiem

Έρχεται ο Έπαρχος...


O Πλάτανος στο χοροστά­σι είχε την τιμητική του. Άντρες μαζεμένοι κουβε­ντιάζανε, πηγαινοερχότανε και τραπέζια ετοιμάζονταν για στρώσιμο. Όλα από μακριά έδειχναν ότι στο καφενείο του Ζωΐτση θα ερχότανε κάποιος μεγάλος. Η Καλλιόπη του Καβάκου κατηφορίζοντας από του Τσάρα είδε όλο αυτό, το νταβατούρι και από περιέργεια πήγε να μάθει τι γίνεται.

Η Κολλιοπίτσα μας ήτανε γνωστή στο χωριό με το καλλι­τεχνικό παρατσούκλι του ά­ντρα της -τον έλεγαν Ματζιώρα- επειδή ήταν μουσικός και ήξερε και μουσική. Η Ματζιώρω όξω από το Παρθεναγωγείο βρίσκει τον Πάντο Δόση που ασχολιούνταν με την καθαριότη­τα .
-               Ω Πάντο τί γένεται εκεί σιακάτω;
-               Τι σε μέλλει;
-               Αμ  πως δεν με μέλλει . Να μην ξέρω τι γένετε;
Ο Πάντος την κοιτάζει πατόκορφα και της ξαναλέει.
-               Πίττα που δεν τρώς τι σε μέλλει κι αν καεί;
-         Εγώ σε ρωτώ και συ μου λες άλλαλα - μπάλαλα. Πες μου πως δεν ξέρεις να πάω να ρωτήσω άλλον. Τι μου άρχισες το κατηχητικό και την Σολωμονική;
-              Τον κακό σου τον καιρό, νεύριασε ο Παντελής. Αεί πα­ρατάμε μη σου φέρω την σκού­πα κατακέφαλα. Αεί  Τιτ.

ΓΕΛΛΑΣ - ΤΙ ΛΕΕΙ ΡΕ;

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

Η Επανάσταση του Γκιωλέκα και οι συνέπειες της στο Πωγώνι (1847)


Η πυρπόληση του Διοικητηρίου στον Κακόλακκο

Η μάχη των Δολιανών (28 Αύγουστού 1847)

Του Θανάση Δέμου

Παλαιότερα στα χωριά μας άκουγε κανείς να λένε για κάποιον: «αυτός είναι Γκιωλέκας». Και εχαρακτήριζαν έτσι κάποιον χοντροκομμένο, με απρεπή συμπεριφορά που δεν νοιάζονταν για τίποτε, δεν λογάριαζε κανέναν, του έλειπε η λογική.
Φυσικά ελάχιστοι ήταν εκείνοι που είχαν ακούσει κάτι για τον Αλβανό επαναστάτη Γκιωλέκα. Οι υπόλοιποι, ακούγοντας πολλές φορές τον χαρακτηρισμό αυτό είχαν σχηματίσει καθένας τη δική του εικόνα για κάποιο Γκιωλέκα με ανάλογα χαρακτηριστικά. Σήμερα ξεχάστηκε τελείως και δεν αναφέρεται ούτε «παροιμιακά» το όνομα αυτό.

Επειδή η ιστορία ενός τόπου πρέπει να είναι γνωστή σε όλες τις λεπτομέρειές της, επιβάλλεται να ιδούμε τα βασικότερα σημεία αυτής της ιστορίας, όπως μας παραδίδεται από δύο βασικές πηγές: Παναγιώτου Αραβαντινού «Χρονογραφία της Ηπείρου», τόμος Α' σελ. 408 κ. εξής, και εφημερίδα «ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ» φύλλα 55-67, καθώς και άλλες πηγές.

***

Για να καταλάβουμε τα βαθύτερα αίτια της παράξενης αυτής επανάστασης πρέπει να έχουμε υπόψη τα παρακάτω: Σε όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας οι Αλβανοί δεν επλήρωναν, σχεδόν καθόλου, φόρους. Στον τουρκικό στρατό κατατάσσονταν σε άτακτα σώματα των λεγομένων βασιβουζούκων, που ήταν ελεύθερα να εκστρατεύουν «κατά βούλησιν», όπως ήθελαν αυτοί, χωρίς να υπακούουν σε διαταγές. Ήταν τα «ρέμπελα σώματα» του Τουρκικού Στρατού.

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016

Γη της Ηπείρου...



Χώμα σκληρό, 
άκαρπη γη 
πουρνάρια καί βαλανιδιές 
και κουτσουπιές την άνοιξη 
βουνά μου λευκοφόρετα 
πατρίδα μου σε λαγκαδιές χαμένη 
ακούω τα τραγούδια σου 
σ’ ενός κλαρίνου το λυγμό 
σ' ενός βιολιού το δάκρυ 
και μέσα μου ανασταίνονται 
προγονικοί καημοί.

Δρόμοι μακρυνοί 
σ’ όλα της γης τα μέρη 
σου παίρνουν τον ανθό
στα πετρωμένα πλάγια 
λιγοστό κι ’ όνειρο και ψωμί.

Μ ’ από βαθιά φαράγγια 
αμόλευτο, σιωπηλό 
πάχνη απαλή ανεβαίνει 
αρχαίο δωδωναίο πνεύμα 
κι ’ ανάσα γίνεται κι ’ αχός 
και θρέφει μιαν αγάπη 
γι ’ αυτό το χώμα το παληό 
κι ’ όρκο βαρύ στεριώνει 
τα νιάτα σου πατρίδα 
της ξενιτιάς το μόχθο 
στολίδι σου να κάνουν.

ΑΘΗΝΑ ΠΑΠΑΧΑΡΙΣΗ - ΠΑΛΛΗ*

*Από την ποιητική συλλογή «ΚΑΤΟΠΤΡΑ ΕΝΔΟΧΩΡΑΣ » (1994).


Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

Η Βολιβία ψηφίζει τον «Νόμο της Μητέρας Γης», ο οποίος δίνει δικαιώματα στον πλανήτη μας αντίστοιχα ενός ζωντανού συστήματος...

Μετάφραση & Επιμέλεια:
Ελένη Ραντζούδη,
Δασολόγος – Περιβαλλοντολόγος

Ο νόμος της Μητέρας Γης «Ley de Derechos de La Madre Tierra» θεωρεί τον πλανήτη ως τόπο ιερό και ως ζωντανό σύστημα που τα συμφέροντά του είναι ανάγκη να προστατευτούν από την εκμετάλλευση και περιλαμβάνει 11 διακεκριμένα δικαιώματα για την προστασία του. Ο νόμος ψηφίστηκε από την Πολυεθνική Νομοθετική Συνέλευση της Βολιβίας. Το δέκατο άρθρο του νόμου προέρχεται από το πρώτο μέρος ενός μακροσκελούς προσχεδίου, που συντάχθηκε και κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2010 με την ονομασία Σύμφωνο Ενότητας «Pact of unity». Θα ήταν ευτυχές να εξαπλωθεί η εφαρμογή του νόμου και να εξευρεθούν τρόποι, ώστε η ελεύθερη αγορά να λειτουργεί με σεβασμό προς τον πλανήτη.
Σύμφωνα με τη φιλοσοφία της Pachamama – θεάς της γονιμότητας, δηλώνετε ότι «η μητέρα γη είναι ιερή, εύφορη και αποτελεί την πηγή της ζωής που τροφοδοτεί και φροντίζει για όλα τα έμβια όντα στη μήτρα της. Βρίσκετε σε διαρκή ισορροπία, αρμονία και επικοινωνία με τον κόσμο και συντίθεται από όλα τα οικοσυστήματα, τα έμβια όντα, και την αυτοοργάνωσή τους.» «Η Γη είναι η μητέρα όλων καθώς δημιουργεί την παγκόσμια ιστορία», δήλωσε ο αντιπρόεδρος Άλβαρο Γκαρσία Λινέρα. Και συνεχίζει «με τον νόμο της Μητέρας Γης καθιερώνεται μια νέα σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση, η αρμονία της οποίας πρέπει να διατηρηθεί ως εγγύηση της αναγέννησης της.» Ο νόμος απαριθμεί επτά διακεκριμένα δικαιώματα, που η Μητέρα Γη και τα επιμέρους συστήματα ζωής της, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπινων κοινωνιών, δικαιούνται:

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016

Οι Αλβανοί εθνικιστές παίζουν με τη φωτιά

Ο Ράμα, οι Αλβανοτσάμηδες, η Χιμάρα και η Ακρόπολη

Γράφει ο Σταύρος Λυγερός 

Μετά από μία μακρά περίοδο ύφεσης, οι ελληνοαλβανικές σχέσεις επανέρχονται με ταχύ ρυθμό στον αστερισμό της έντασης. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για αναπόφευκτη εξέλιξη. 
Ο εθνικισμός και κατ’ επέκτασιν ο ανθελληνισμός ως ιδιαίτερη έκφανσή του, παραμένει σταθερά της αλβανικής πολιτικής σκηνής. Το επιβεβαιώνουν τα πρόσφατα γεγονότα: η αναγόρευση της απαίτησης των Αλβανοτσάμηδων σε κεντρική συνιστώσα της εξωτερικής πολιτικής των Τιράνων, η κλιμάκωση των κινήσεων αφελληνισμού της Χιμάρας, αλλά και οι ανιστόρητοι ισχυρισμοί του πρωθυπουργού Ράμα για τον Γεώργιο Δούσμανη και την Ακρόπολη.

Ο αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός συντηρήθηκε σε χαμηλή ένταση από το καθεστώς του Χότζα και αναζωπυρώθηκε όταν η Αλβανία εισήλθε στην μεταψυχροπολεμική εποχή. Η ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου τροφοδότησε τον αλβανικό εθνικισμό και του προσέδωσε μία επιθετικότητα. Οι Αλβανοί θεώρησαν τότε ότι ήταν η ώρα να διεκδικήσουν και να αποσπάσουν όσα περισσότερα μπορούσαν από τις γειτονικές χώρες.

Ο τότε πρωθυπουργός Μάϊκο είχε δηλώσει με νόημα ότι οι εκτός Αλβανίας Αλβανοί έχουν δικαίωμα στη συλλογική αυτοάμυνα! Ουσιαστικά, δεν έκανε τίποτα λιγότερο από το να περιγράψει εμμέσως τον αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό, ο οποίος, αν και απουσίαζε από την επίσημη διπλωματική ρητορική, βρισκόταν στο επίκεντρο όλων των άτυπων συζητήσεων. Είναι ενδεικτικό ότι ο τότε πρόεδρος της Αλβανίας Μεϊντάνι είχε αρνηθεί να απαντήσει σε ερώτηση που του έγινε στο φόρουμ του Νταβός εάν στόχος της χώρας του είναι η δημιουργία της “μεγάλης Αλβανίας”.

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016

To μουλάρι ΜΑΣ...


ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:
Με αφορμή την θαυμάσια φωτογραφία του "Σουλεϊμάν", δημοσιεύουμε ένα ακόμη  λείαν διδακτικό κείμενο με πρωταγωνιστή "Το μουλάρι ΜΑΣ"...Και ποτέ να μην ξεχνάμε:

"Τα ζώα μοιράζονται με εμάς το προνόμιο να έχουν ψυχή..."
Πυθαγόρας

***
Του Αχιλλέα Ράπτη

Στη επαρχία μας τα περασμένα εκείνα χρόνια οι κάτοικοί της ήταν πολύ δεμένοι με τον τόπο που γεννηθήκανε και που πρωτοαντίκρυσαν τον ήλιο με τα ήθη και τα έθιμα, με τις ρίζες των προγόνων τους, με τον οικογενειακό δεσμό, με την ανατροφή των παιδιών τους, με την εργατικότητα τους, με την ομορφιά της φύσης και με τις ψηλές βουνοκορφές.

Οι περισσότεροι άνδρες, στα προπολεμικά εκείνα χρόνια, στην ξενιτειά και οι γυναίκες βράχοι ακλόνητοι, φύλακες του σπιτιού, ξωμάχοι της γης, δούλευαν μέρα και νύχτα στην κάψα του καλοκαιριού στ’ αγιάζι του χειμώνα.
Ήταν ηρωίδες αληθινές, έθρεψαν, γαλούχισαν και τράνεψαν παιδιά με ήθος και αξία, άξια τέκνα της κοινωνίας μας και της πατρίδας μας.
Κάθε οικογένεια στα χωριά μας είχε το νοικοκυριό της. Απαραίτητο μεταφορικό μέσον το άλογο, το μουλάρι και το γαϊδούρι, επίσης και το ζευγάρι για τη σπορά και το αλώνισμα του σιταριού τον Αλωνάρη.

Στο σπίτι μας για μεταφορικό μέσον είχαμε το μουλάρι. Ήταν θηλυκό, είχε μαύρο χρώμα και το φωνάζαμε Γκιόσα. Το είχαμε πάρει 3 ετών ξεσαμάρωτο για να το συνηθίσει σε ένα τρόπο ζωής, αυτόν που ήθελε η μάνα και ακολουθούσε το μεγάλο που είχε γεράσει πια …
Ήταν φρόνιμο, το χτενίζαμε με την ξύστρα και γυρνούσε το κεφάλι του για να μας ευχαριστήσει. Πολλές φορές με τη βοήθεια της μάνας ανέβαινα στη ράχη του και το χάιδευα κι αυτό με δεχότανε. Όταν ήρθε η ώρα για να το σαμαρώσουμε δεν του άρεσε.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Μητροπολίτου Δρυϊν.,Πωγων. & Κονίτσης κ.Ανδρέου για το Βορειηπειρωτικό

       ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
                    ΔΡΥΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ

Εν Δελβινακίω τη 4η Νοεμβρίου 2016

ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ,
έκανε τις ακόλουθες Δηλώσεις :

«Με περισσότερη θλίψη και λιγότερη οργή, είδα στον Τύπο τις αλυτρωτικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού της Αλβανίας κ. Έντι Ράμα. Ο κ. Ράμα είναι φανερό, ότι προσπαθεί να μιμηθή τον νεοσουλτάνο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος ονειρεύεται την Οθωμανική «Τουρκία της καρδιάς του». Γιατί κι’ αυτός αναπολεί την παλιά ... «αλβανική Αθήνα», υποστηρίζοντας, ότι «ένας Αλβανός έσωσε την Ακρόπολη» κι’ ότι οι κάτοικοι της Αττικής, ήσαν αλβανόφωνοι, διεκδικώντας ουσιαστικά ως Αλβανούς, όσους μιλάνε την αρβανίτικη διάλεκτο ! 

Βέβαια, το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, με σχετική ανακοίνωσή του, απάντησε στις εμπρηστικές αυτές δηλώσεις του κ. Ράμα. Όμως, πίσω από το ανιστόρητο παραλήρημα του αλβανού Πρωθυπουργού, κρύβεται το σχέδιο των Αλβανών για την εξόντωση των Βορειοηπειρωτών, ιδιαίτερα δε των κατοίκων της Ελληνόψυχης Χειμάρρας, που από το 1946, όταν οι Χειμαρραίοι αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν το ψευτοδημοψήφισμα του κομμουνιστή δικτάτορα Ενβέρ Χότζα, έγιναν «κάρφος» στο μάτι του αδίστακτου εκείνου Ελληνομάχου και Χριστιανομάχου. Και το αβυσσαλέο μίσος των Αλβανών εναντίον της Χειμάρρας συνεχίζει να παραμένη άσβεστο μέχρι σήμερα, αφού η ηρωϊκή πόλη και η περιοχή της αρνείται να υποκύψη και να δεχθή τον αφελληνισμό της. 

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2016

Ο φούρος...


Τον παληό καιρό ολα τά σπίτια στό χωριό μας είχαν τ’ αρχοντικά τους τζάκια καί τά μιντέρια τους στρωμένα με τα μάλλινα κιλίμια. Είχαν τ' αμπάρια τους γεμάτα με το στάρι της  χρονιάς και τα χιλιάρικα βαένια μέ τ’ αμπελιού τους το κρασί. Στις μπίμτσες τά μπουντένια ήταν γεμάτα με τυριά καί βούτυρα κ’ οί  θεμονιές τά ξύλα ώς απάνω δυό καί τρεις παρτίδες.

Μέσ’ στό μαϊριό ήταν διπλοί οί φούροι. Ένας μεγάλος για ψωμιά κι' ένας μικρός για τά μπουρέκια καί τές λαχανόπιτες...
Εμάς τούς Ήπειρώτες αυτά τά τζάκια μάς πρωτοζεστάνανε καί μάς καί τά κατσικάκια μας. Εκεί στά μηντέρια τού μαϊριού άκούσαμε τά παραμύθια μέ τές γκουγκουβάσες καί τούς γκουγκούερους, κ’ οί παιδικές μας αναμνήσεις ξεκινούνε άπό κεί...
Ποιός τάχα δεν θυμάται τού χωριού τές κολιαντίνες τά πετσηνάρια, τές λαλαγκήτες καί τά μπόλια; Ακόμα τούς τσουρβάδες καί τά γιαχνιστά, τές πίττες, τά μπουρέκια;

Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος καταγγέλλει την Αλβανική Κυβέρνηση...


Φίλοι Πανηπειρωτικής Συνομσπονδίας Ελλάδος
3 Νοεμβρίου 2016

Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος καταγγέλλει την Αλβανική Κυβέρνηση για σχέδιο καταστρατήγησης των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας και τη προκλητική δήλωση του Αλβανού Πρωθυπουργού Έντι Ράμα για την Ακρόπολη 

Δελτίο Τύπου 

Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος καταγγέλλει την Αλβανική Κυβέρνηση για σχέδιο καταστρατήγησης των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας, την εκδίωξη των Ελλήνων από τα σπίτια τους στη Χειμάρρα και τη προκλητική δήλωση του Αλβανού Πρωθυπουργού Έντι Ράμα, ότι «Η Ακρόπολη σώθηκε χάρη στους Αλβανούς», ναρκοθετώντας παράλληλα την ειρηνική συμβίωση και συνεργασία του Ελληνικού και Αλβανικού λαού. 

Οι αλβανικές προκλήσεις διαδέχονται μία την άλλη μετά την εκδίωξη των Ελλήνων από τα σπίτια τους στη Χειμάρρα και η αλβανική ηγεσία συγχέει την εσφαλμένη αντίληψη που έχει για την ιστορία με τις δεσμεύσεις της Αλβανίας, που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο και το Ευρωπαϊκό κεκτημένο για την προστασία την Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας που είναι γηγενής με κατοχυρωμένα δικαιώματα. 

Οι επίσημοι αλβανικοί φορείς δεν μπορούν να διατείνονται ότι τα μειονοτικά δικαιώματα είναι σεβαστά σε όλη την αλβανική επικράτεια, την ίδια στιγμή που τα παραβιάζουν στην πράξη. Tα γεγονότα μιλούν από μόνα τους: τα ειδοποιητήρια για την κατεδάφιση κτηρίων, στο πλαίσιο του σχεδίου ανάπλασης της Χειμάρρας εστάλησαν σε άτομα, όλα ελληνικής καταγωγής. 

Πρόκειται για μία μεθόδευση που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι υπάρχει σχέδιο καταστρατήγησης των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας. 

Σάββατο 5 Νοεμβρίου στο Caravel: "Η μάχη του Καλπακίου και ο Ελληνο-Ιταλικός πόλεμος"


Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016

To Καζίνο, οι Τράπεζες και τα Σπίτια μας...

Του Σπύρου Στάλια
[Οικονομολόγου Ph.D]

Είναι σαββατόβραδο, με ντύσιμο και στυλ Σων Κόννερυ (ο δεύτερος καλύτερος James Bond είναι πολύ πίσω απ’ αυτόν), πηγαίνετε σε ένα κλασσικό Καζίνο. Κατευθύνεστε στο κεντρικό ταμείο, ‘πετάτε’ χίλια ευρώ, και η ευγενής και πανέμορφη υπάλληλος με χαμόγελο σας μετρά μάρκες αξίας 1 ευρώ, 5 ευρώ, 10 ευρώ, 50 ευρώ και 100 ευρώ που όλες μαζί έχουν αξία 1000 ευρώ. Οι μάρκες που κρατάτε στα χέρια σας είναι το χρήμα που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε στο Καζίνο. Με αυτές θα παίξετε, με αυτές μπορείτε να πιείτε ποτό και με αυτές, οτιδήποτε αγοράζετε μέσα στο Καζίνο, μπορείτε να ψωνίσετε. Όλοι οι θαμώνες του Καζίνου αυτή την σαββατιάτικη βραδιά έχουν κάνει  ότι και εσείς για να αποκτήσουν τις μάρκες που επιθυμούν για να διασκεδάσουν.

Αν τα ευρώ στο κεντρικό ταμείο του Καζίνου τα ονομάσουμε ‘αποθεματικά’, τότε οι κυκλοφορούσες μάρκες σε αξία στο Καζίνο, μπορεί να είναι πολλά εκατομμύρια, αλλά όσα ακριβώς είναι στο κεντρικό ταμείο τα αποθεματικά, το πραγματικό χρήμα. Ούτε ένα ευρώ περισσότερες δεν είναι οι μάρκες, ούτε ένα ευρώ λιγότερες. Και καθώς τελειώνει η βραδιά ο καθένας με περισσότερες ή λιγότερες μάρκες επιστρέφει στο κεντρικό ταμείο και εξαγοράζει σε πραγματικό χρήμα ότι οι μάρκες του αθροίζουν. Τελευταίος έρχεται ο ταμίας της αίθουσας με τις δικές του μάρκες, και παίρνει τις εισπράξεις της βραδιάς του Καζίνου. Στο κεντρικό ταμείο δεν υπάρχει ούτε ένα ευρώ. αλλά είναι γεμάτο με τις μάρκες που χρησιμοποιήθηκαν αυτή τη βραδιά. Η προσφορά και η ζήτηση σε μάρκες και χρήμα συνέπεσε στο σετ.

Δελτίο Τύπου, για συμμετοχή μουσικών και τραγουδιστών στη ''Πίτα του Ηπειρώτη 2017'