Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017

Ενα χρονικό της Αποκριάς στη Βήσσανη...

Βήσσανη, Χοροστάσι 1904-Φωτο Γ. Πανταζίδης

...Μια γιορτή στη Βήσσανη πού έδινε μεγάλη ευθυμία, ήταν τήν εβδομάδα των Άπόκρεω, οί «Φωτιές». Ένα έθιμο παληό πού δεν είναι μόνον Βησσανιώτικο. Οι φωτιές αυτές δεν έχουν καμιά σχέσι μ’ εκείνες τ’ «Άϊ Γιαννιού» (Κλήδωνα).

Όλες τις βραδιές τής εβδομάδος αυτής και μάλιστα τά Σαββατοκύριακα, εκτός άπο τά κοινά γλέντια στά διάφορα σπίτια, εγίνοντο σε πολλές γειτονιές οί γνωστές «Φωτιές» στο ύπαιθρο, μ’ όλο τό χειμωνιάτικο κρύο, ακόμα καί χιόνι, εκτός φυσικά άν ήταν εξαιρετική κακοκαιρία. [1] Σ’ αύτές, συγκεντρώνονταν ολη σχεδόν ή γειτονιά καί εγλεντούσε και χόρευε ή νεολαία πού δεν είχε άνδρα στο σπίτι—οι άνδρες καί μάλιστα οί νέοι πήγαιναν καί διασκέδαζαν αποκρηάτικα μέ τήν παρέα τους σ’ άλλα σπίτια. Λέγοντας δέ νεολαία εννοούμε γυναικόκοσμο καί παιδόκοσμο. Έτσι, νέες, κορίτσια και αγόρια ελαφρά μασκαρεμένα πολλά, μαζεύονταν και χόρευαν, ενώ οι ήλικιωμένοι γύρω άπο μιά μεγάλη φωτιά, συμμετείχαν συζητώντας, παρακολουθούντες τούς νειούς ή καμαρώνοντας τούς δικούς τους. Σύμφωνα δέ μέ το εύθυμο άποκρηάτικο πνεύμα εχορεύοντο καί άλλοι χοροί άδόμενοι με σατυρικούς στίχους, έκτος απο τους άλλους.[2]

Οι «φωτιές» αυτές—φαινόμενο ίσως πυρολατρίας—συνώνυμες μέ νυχτερινό γλέντι υπαίθριο, παρετείνοντο πολλές φορές καί πέρα άπο τά μεσάνυχτα καί πρωτεύοντα ρόλο έπαιζαν τά παιδιά του μαχαλά. Μπορεί νά πει κανείς οτι ήταν δημιούργημά τους. Αυτά συγκέντρωναν τά άπαιτούμενα άφθονα ξύλα άπο τά διάφορα σπίτια της γειτονιάς μέ τη συγκατάθεσι των νοικοκυραίων ή καί χωρίς αυτή πολλές φορές, κρυφά, όταν έβλεπαν οτι δέν έφθαναν τά αποθέματα πού είχαν. Αυτά φρόντιζαν νά ξεχιονιστείό τόπος αν είχε χιόνι καί γενικά είχαν τήν ευθύνη καί τή μέριμνα γιά τήν επιτυχία... 

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2017

Αποκριάτικες ξυλογαϊδάρες...


Είναι Αποκριές και ο κύβος ερρίφθη... Μερικοί φίλοι, προπάντων Βησσανιώτες, μεταξύ σοβαρού και αστείου (στο γόνατο που λέμε) πήραμε την απόφαση να γιορτάσουμε τις τελευταίες αποκριές στο χωριό μας, μια που ήταν και προσωπική επιθυμία 40 περίπου χρόνων. Οι αποκριές είναι μέρες γιορτής για όλους τους Έλληνες, που γιορτάζονται με δια-φορετικό τρόπο σε κάθε περιοχή της Ελλάδας, σύμφωνα βέβαια με τα ήθη και έθιμα του τόπου. Αυτά τα έθιμα κρατούσαν τόσα χρόνια μισαναμμένη την επιθυμία μέσα μου, ώστε να πραγματοποιήσω οπωσδήποτε το ταξίδι αυτό...

Ξεκινήσαμε όχι και με τόσο καλούς καιρικούς οιωνούς, γεγονός που δεν μείωσε την επιθυμία μας, γιατί πιστεύαμε πως ο Βησσανιώτικος ουρανός θα μας ανταμείψει. Και πράγματι, ήταν ένας ουρανός ανέφελος, καταγάλανος και ηλιόλουστος, πραγματικά ανοιξιάτικος.
Χωρίς να το πολυκαταλάβουμε, λόγω της μεγάλης επιθυμίας που είχαμε, το αυτοκίνητο ανηφόρισε την πλάκα με τέτοια όρεξη, λες κι αυτό είχε την ίδια επιθυμία με τη δική μας να φτάσει το γρηγορότερο στο χοροστάσι του χωριού μας. Το μυαλό μου καθ’ όλη τη διάρκεια του πολύωρου ταξιδιού και μέχρι που πέρασα και τα τελευταία κλωθογυρίσματα της πλάκας, το βασάνιζε η σκέψη πώς θα είναι ύστερα από τόσα χρόνια οι αποκριές στο χωριό. 

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2017

Η ντρομπολίτσα...

Είναι γνωστό πως το μυαλό του ανθρώπου, από την μικρή ηλικία, είναι σαν ένα αδειανό συρτάρι. Αυτό έχει σαν συνέπεια να γεμίζει συνεχώς με ότι καλό ή κακό συμβαίνει γύρω μας. Πράγμα που μας δίνει την δυνατότητα μελλοντικά ν’ αποφεύγουμε ανεπιθύμητες καταστάσεις, να μπορούμε να συμβουλεύουμε τρίτους και κάτι που αποζητούμε όλοι σε κάποια ηλικία, ν’ αφηγούμεθα τα γεγονότα και τα κατορθώματα των παιδικών μας χρόνων.

Λόγω καλοκαιρινής εποχής βρέθηκα και πάλι στο χωριό μας. Σε κάποιες στιγμές ανίας, αναμόχλευσα το συρτάρι των αναμνήσεων μου και σε κάποια γωνιά βρέθηκε η παροπλισμένη από πολλά χρόνια παραδοσιακή ντρουμπολίτσα. Για αυτούς που δεν την γνωρίζουν, τους πληροφορώ πως είναι ένα ξύλινο κατασκεύασμα σαν αυτό που φαίνεται στη φωτογραφία. Ήταν απαραίτητη στις περισσότερες Βησσανιώτικες οικογένειες, γιατί μ’ αυτό το κατασκεύασμα έβγαζαν το βούτυρο από το κορφιασμένο υπόξινο γάλα. Γι αυτούς όμως που τη γνωρίζουν είναι, απλά, μια δροσερή ανάμνηση, γιατί στο χωριό μας τώρα πια σπάνια χρησιμοποιείται...

Και λέω δροσερή ανάμνηση, γιατί μετά την όχι και τόσο απόλυτη αποβουτύρωση, έμενε το όξινο “γάλα” το σημερινό οξίγαλο και το τότε “σερμπέτι”, που ήταν δροσερό για τους καλοκαιρινούς μήνες και σε συνδυασμό με την μπατσαριά, γευστικό, σχεδόν απολαυστικό, από Ιατρικής πλευράς δε “γιατρικό”. Επειδή έχω την έντονη επιθυμία όταν βρίσκομαι στο χωριό μας, να ξαναζώ νοερά, έστω και για λίγα λεπτά της ώρας, στιγμές απ’ αυτές της παιδικής μου ηλικίας, προσπαθώ, και πολλές φορές έχω την τύχη και τις πραγματοποιώ.

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2017

Δασικοί χάρτες Ιωαννίνων: Δείτε τους εδώ, αναρτήθηκαν, σχεδόν τα πάντα είναι δάσος ή δασικά


Οι χάρτες από όλα τα χωριά και τα Γιάννενα ⇒ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ και ΟΔΗΓΙΕΣ⇐ Μόνο 60 μέρες η προθεσμία για ενστάσεις
Τεράστια αναστάτωση προκαλούν οι δασικοί χάρτες η ανάρτηση των οποίων ολοκληρώθηκε και για το Νομό Ιωαννίνων. Σχεδόν τα πάντα στο Νομό Ιωαννίνων είναι δάσος ή δασικές περιοχές και σε αρκετές περιουσίες πολλών δεκαετιών, το δημόσιο αποκτά τεκμήριο κυριότητας της ιδιοκτησίας.
Πρόκειται ουσιαστικά για μια μορφή “απαλλοτρίωσης” ιδιοκτησιών που πρόκειται να βάλει σε μεγάλες περιπέτειες και να επιφέρει...
μεγάλη αναστάτωση σε τεράστιο αριθμό οικογενειών, πέρα από τα έξοδα.

Δάση, συναντώνται ακόμη και στον αστικό ιστό της πόλης των Ιωαννίνων, ενώ πολύ πιο σοβαρά είναι τα προβλήματα σε άλλες περιοχές. Ακόμη σοβαρά προβλήματα διαπιστώνονται με την οριοθέτηση των οικισμών, ενώ δεν έχουν ληφθεί υπόψη τα ΣΧΟΟΑΠ και οι χρήσεις γης που ορίζονται σε αυτά.
Το βέβαιο είναι ότι όσο μελετώνται οι χάρτες, τόσο μεγαλύτερα προβλήματα διαπιστώνονται, τα οποία θα αποτυπωθούν σε όλη τους την έκταση τις επόμενες ημέρες.

Διαβάστε παρακάτω αναλυτικά για:
 την προθεσμία
 τις οδηγίες
 τις αντιρρήσεις και το πώς υποβάλλονται
 τι στοιχεία ζητάνε και πως υποβάλλονται
 πόσο πάει το … “μαλλί ” – Το ειδικό τέλος άσκησης αντιρρήσεων
► δείτε όλους τους χάρτες και κοιτάξτε την ιδιοκτησία σας 

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2017

Άφού δεν ήξερε τά χούγια..

Του Σταύρου Καραδήμα

Μετά άπ’ τ’ αφρώδη καί ήμίγλυκα κρασιά της Ζίτσας, καλά κρασιά στην ’Ήπειρο, εύγευστα κοκκινέλια μπρούσικα, έβγαζαν πολλά χωριά του Πωγωνίου.
Η Βήσσανη μέ τά καλοκαλλιεργημένα αμπέλια της συγκεντρωμένα σ’ ενα μακρόστενο καταπράσινο λοφίσκο, κοντά στο μικρο- κουκλίστικο χωριό Καξιούς ('Αγ. Κοσμάς), είχε την καλύτερη παραγωγή. Τώρα ό μαγικός χλοερός αυτός λοφίσκος πού ήταν πλούσιος αμπελώνας μ’ όπωροφόρα, καταστράφηκε άπ’ τη φυλλοξήρα αλλά κι άπ’ τήν εγκατάλειψη.

Μιά Κυριακή ένας μικρομπακάλης από κοντινό χωριό πήγε μέ τή φοράδα του στή Βήσσανη νά φορτώσει στά κατσούπια (ασκιά) του κρασί γιά μιά μεγάλη χαρά. Οι συμπέθεροι ήταν γλεντζέδες, θέλανε καλό κρασί κι είχαν πάρει καπάρο —άγκαζάρησαν— άπ’ τό περίφημο τότε τακίμι βιολιά, του μεγάλου καλλιτέχνη Σιάκιου άπ’ την Πογδόριανη.
Οταν εφθασε στον πλάτανο στο μεσοχώρι ρώτησε μιά συντροφιά Βησσανιώτες πού είναι τό σπίτι του κυρ Μενέλαου, γιατί του είπαν πώς εχει καλό κρασί. Εκείνοι εύγενικά του δώσανε ενα πρόθυμο άγόρι νά τον οδηγήσει στ’ αρχοντικό πού ζήτησε ό μπακάλης. 
Ό κυρ Μενέλαος έδώ κι ενα μήνα είχε ερθει απ’ τή Κωνσταντινούπολη, πού διατηρούσε μεγάλο φουρνάρικο, ήταν στην έκκλησία γιατί δέν είχε τελειώσει ή λειτουργία άκόμη.

Χτύπησε τ’ άγόρι τή μεγάλη εξώπορτα του σπιτιού κι άνοιξε αμέσως. Τράβηξε ό μπακάλης απ’ τό καπίστρι —χαλινάρι— τή φοράδα πού περπατούσε μέ πολύ θόρυβο άπ’ τά πέταλά της στο γκαλντερίμι, κι έκανε μεγάλο σαματά στήν καθαρή αυλόπορτα.

H Λέσχη Αρχιμαγείρων Ελλάδος στην "Πίτα του Ηπειρώτη 2017"

H Λέσχη Αρχιμαγείρων Ελλάδος-Γραφείο Ηπείρου, συμμετέχει με τη επίδειξη, μαγείρεμα και δωρεάν προσφορά φαγητών, της ''γαστρονομίας της Ηπείρου'', στη ''Πίτα του Ηπειρώτη 2017'', τη Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017, το πρωί, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Αντικείμενο της συμμετοχής είναι, η παρουσίαση ηπειρώτικων προϊόντων, οι παραδοσιακές συνταγές (μαγειρεύουμε Ηπειρώτικα), με τη συμμετοχή του Τάσου Τόλη από το Ζεβρό Πρέβεζας, επίτιμου Προέδρου της Λέσχης Αρχιμαγείρων Ελλάδος και επικεφαλής του Γραφείου Ηπείρου και τη συμμετοχή των υπεύθυνων ανά νομό, Αδαμάντιο Δότσιο (Ιωάννινα), Γιάννη Μανίκα ('Αρτα), Θανάση Βρετό (Πρέβεζα) και 'Εκτωρα Ιωάννου (Θεσπρωτία ) και όλων των μελών του Γραφείου Ηπείρου.

Γράφτηκε πέρισυ την Άνοιξη (2016), μετά την ολοκλήρωση του 2ήμερου Πανηπειρωτικού Πανοράματος που διοργάνωσε η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος, ότι τα εύσημα όλων έλαβαν οι Ηπειρώτες shefs-μάγειροι, που με την εκδήλωση-συμμετοχή «Η Γαστρονομία της Ηπείρου», στα πλαίσια του Πανηπειρωτικού Πανοράματος 2016'', κατενθουσίασαν τους επισκέπτες του Σταδίου Ταε Κβο Ντο, το διήμερο 5 και 6 Μαρτίου 2016. Το ίδιο εγχείρημα θα επιδιωχθεί και φέτος τη Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017, στα πλαίσια της ''Πίτας του Ηπειρώτη'', στο ΣΕΦ.

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2017

15 Γενάρη 2017:Η Αδελφότητα έκοψε την πίτα της...


Την Κυριακή το μεσημεράκι 15 Γενάρη 2017 η Αδελφότητα έκοψε, κατά τα καθιερωμένα, την Βασιλόπιτα για το καλό της νέας χρονιάς...

Μια ακόμα ωραία - άψογη στην οργάνωσή της - και θερμή εκδήλωση που έγινε στη "ΜΑΝΑ" σε εορταστική και Βησσανιώτικη ατμόσφαιρα με πολλές ευχές, νέα και αναμνήσεις μεταξύ συγχωριανών και φίλων του χωριού μας...
Η Αδελφότητα ευχαριστεί όλους όσους τίμησαν με την παρουσία τους και όσους συνέβαλαν  με τον τρόπο τους στην επιτυχία της εκδήλωσης και εύχεται σε όλους Καλή Χρονιά με χαρά και ευτυχία...

Ακολουθεί πλούσιο φωτογραφικό και ηχητικό υλικό από την ωραία εκδήλωση...Και του χρόνου να είμαστε καλά να ξανανταμώσουμε...