Απάντηση στο Δ.Σ. της Αδελφότητος

Ως απάντηση στο παραπάνω υπ αρ πρωτοκόλλου -?- έγγραφο του Δ.Σ. της Αδελφότητος Βησσανιωτών έχω να παρατηρήσω  τα εξής: 

Πρώτα τα τυπικά η σημασία των οποίων δεν πρέπει να παραγνωρίζεται…

Ερωτήματα:

1) Είναι ΠΡΑΚΤΙΚΟ (όπως διατείνεται στην επικεφαλίδα του), αντίγραφο υπογεγραμμένου πρακτικού ή κάτι άλλο καινοφανές! 

2) Ως εξερχόμενο έγγραφο δεν θα έπρεπε να έχει Αρ. πρωτοκόλλου ?

3) Αναφέρει ότι τα παρόντα μέλη του ΔΣ είναι 7 (τα ονόματά τους αναγράφονται στο έγγραφο) παραλείποντας όμως το επίσης παρευρεθέν μέλος Παν. Παπαθανασίου δηλ τα παρόντα μέλη ήταν 8! Ας κρίνουν άλλοι πόσο «ακριβές αντίγραφο» από ποιό «πρακτικό» είναι…  

Ας περάσω τώρα και στα επι της ουσίας θέματα:

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΣ-Τ 194-ΔΕΚ 23-ΙΑΝ-ΦΕΒ 24

 

ΓΙΑ ΤΟ ΕΘΙΜΟ-ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ "Φιλιάς"

Φιλιά, ή το τραπέζι τής φιλίας

Ένα έθιμο έξευρέσεως πόρων γιά την συντήρησι των εκκλησιών καί τή λειτουργία των σχολείων κατά τά χρόνια τής σκλαβιάς ήταν καί τό τραπέζι τής «Φιλιάς»=φιλίας. Ενα έθιμο παμπάλαιο σέ πολλά μέρη πού ζούσε υπόδουλος ελληνισμός. Στήν Καπαδοκία μάλιστα συγκεκριμένος, διετηρείτο μέχρι τό 1914, έτος τής καταστροφής του Μικρασιατικού ελληνισμού.’Έτοι τήν ήμέρα των Θεοφανείων μετά τό τέλος τής Θείας λειτουργίας, έγίνετο ένα είδος πλειοδοτικής, εικονικής δημοπρασίας έκποιήσεως όλων τών εικόνων τής κεντρικής εκκλησίας, πλήν των μεγάλων τοϋ τέμπλου. Τήν προοριζόμενη δέ γιά έκποίησι εικόνα ανύψωνε μέ τά χέρια του πρός έπίδειξι ό ίερεύς μέ τά άμφιά του πού στέκονταν στο μέσον τής Ωραίας Πύλης, έκφωνώντας τό κατώτατο χρηματικό όριο έκποιήσεώς της, ακριβώς όπως γίνεται σέ αληθινές δημοπρασίες καί κατεκυρώνετο στον τελευταίο πλειοδότη. 

Μετά τό πρας τής δημοπρασίας έσχηματίζετο πομπή καί λιτανία πού πήγαινε στή θέσι Πηγάδια - στήν άκρη στο χωριό απ’ όπου υδρεύεται ή Κοινότης - ενώ οί άγορασταί τών εικόνων ή έκπρόσωποί τους έκρατούσαν τις εικόνες αυτές. ’Εκεί έτελείτο κατανυκτική δέησις καί εν συνεχεία μέ την ίδια επισημότητα καί τάξι επέστρεφαν στήν εκκλησία δπου οι εικόνες έπανατοποθετούντο στις θέσεις τους καί έτελείωνε ή εορτή.

ΜΟΙΡΟΛΟΙ KAI ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ME TH ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

Του Παντελή Καβακοπούλου - Μουσικολαογράφου (1923-2022)

Η μουσική της Ηπείρου δεν είναι τυχαία. Τα μουσικά της ακούσματα αποκρυπτογραφούν λαό με βαθιά, ποιητική και μουσική παράδοση. Τα τραγούδια της, συγκριτικά με αυτά της άλλης Ελλάδας, ξεχωρίζουν και εξωτερικεύουν ιδιαίτερο ποιοτικό χρώμα και ομορφιά.

Ο ρυθμός, η ποίηση, η μουσική και ο χορός σμίλευαν επί αιώνες και σμιλεύουν και σήμερα, ίσως λιγότερο, ή και καθόλου τη φαντασία του λαού ώστε να γίνεται δημιουργός.

Έτσι γεννήθηκε το δημοτικό μας τραγούδι.

Τα δομικά στοιχεία, που συνθέτουν τα τραγούδια μας και τους χορούς, δεν προέρχονται από κανένα έντεχνο τρόπο σύνθεσης, όπως συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Γενικά το παραδοσιακό δημοτικό τραγούδι είναι γέννημα του ανώνυμου λαού μας. Είναι γνήσιο και δεν εξυπηρετεί σκοπιμότητες. Η μουσική είναι το ξέσπασμα της ψυχής, στο πόνο, τη χαρά και στη πατριωτική έξαρση.

Η ζωή διαρκώς προχωρεί, και όλος ο εθιμικός κοινωνικός τρόπος δεν είναι ίδιος. Δεν υπάρχει τίποτα το στατικό. Τα καλλιτεχνικά ρεύματα, λογοτεχνία, ποίηση, ζωγραφική, γλυπτική, μουσική και χορός μεταλλάσσονται, πάνω ωστόσο στις ίδιες τους τις αρχικές ρίζες.

Η μουσική της Ηπείρου δεν είναι ίδια με αυτή του κλαρινίστα Βησσανιώτη Νάσιου Χαρισιάδη και των λαϊκών οργανοπαικτών «Μπατζαίων» από το Βασιλικό. Το καλλιτεχνικό επίπεδο των μουσικών έχει καλυτερεύσει, και όμως πολλά από τα τραγούδια η σημερινή μας νεολαία δεν τα ξέρει και δεν τα απολαμβάνει ακουστικά και χορευτικά. Αρκείται περισσότερο «στα δύο» και «στα τρία».

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ-Τ 193-ΣΕΠ-ΟΚΤ-ΝΟΕ 2023

Μία οφειλόμενη απάντηση στους φορείς του χωριού μας...

 

Δυστυχώς βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση -από κάθε άποψη- να διαγράψω το αισιόδοξο μήνυμα της παραπάνω αφίσας με τα λόγια του μεγάλου μας ποιητή, αφού είναι φανερό πλέον ότι το  «ήσυχα και απλά» δεν έγινε πράξη αφού πρώτα δεν μάθαμε καν να «κουβεντιάζουμε» που είναι η απαραίτητη προϋπόθεση…

Για ενημέρωση των συγχωριανών μας  που δεν γνωρίζουν η πρότασή μου για διάλογο που αφορά τα προβλήματα του χωριού μας και η διεξαγωγή μιας Λαϊκής Συνέλευσης βρίσκεται ΕΔΩ: Μερικές σκέψεις και μια πρόταση που αφορούν το χωριό μας...και η αποδοχή της από τους (4)  φορείς του χωριού μας ΕΔΩ: Συζητάμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα προβλήματα του χωριού μας...

Λυπάμαι που οι προσωπικές καθαρά διαπιστώσεις που διατυπώνω στη συνέχεια δεν είναι καθόλου αισιόδοξες ή ελπιδοφόρες για την πορεία και το μέλλον του χωριού μας…

1^η ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ-ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ: Η αποδοχή της πρότασής μου έγινε κατόπιν προσωπικής μου διαβούλευσης με κάθε έναν φορέα χωριστά και αφού κάμφθηκαν κάποιες επουσιώδεις αντιρρήσεις και δισταγμοί, έγινε ομόθυμα δεκτή από  όλους χωρίς προϋποθέσεις. Δεσμεύτηκαν λοιπόν όλοι να βρεθούν γύρω από ένα τραπέζι να συζητήσουν δημόσια τίς  τριβές και μικροδιενέξεις  που υπάρχουν μεταξύ τους αλλά -το πιο σημαντικό- τα προβλήματα που απασχολούν το χωριό μας. Όταν όμως έφτασε η ώρα να γίνει πράξη αυτό που συμφώνησανΑΔΙΑΦΟΡΗΣΑΝ ΠΛΗΡΩΣ ΟΛΟΙ ΜΗΔΕΝΟΣ ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΟΥ!!!!

Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΒΗΣΣΑΝΗΣ

Πού να ήξερε ο αείμνηστος Σπ. Στούπης οτι η βιβλιοθήκη βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση σχεδόν 60 χρόνια μετά!!!!!!

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Χ.Κ.

Απο "υπήκοοι" κάποια στιγμή ας γίνουμε πολίτες....

 Πριν 24 χρόνια...

Βέβαια κανένα θέμα από αυτά που περιλαμβάνει το ΨΗΦΙΣΜΑ δεν κίνησε το ενδιαφέρον της Κεντρικής Εξουσίας....Αλλά η προσπάθεια έγινε! Και καλώς έγινε!!!
Είθε η αυριανή (Κυριακή 13 Αυγούστου 2013) προσπάθεια συζήτησης μεταξύ των φορέων του χωριού μας που αφορά τα προβλήματα που απασχολούν τους καοίκους, να έχει  ένα καλύτερο αποτέλεσμα...Και προ πάντων ας συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι τα απλά προβλήματα με την θέληση και συνεργασία ΟΛΩΝ μπορούμε τα τα λύσουμε ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ χωρίς την παρέμβαση των ετσι και αλλιως δυσκίνητων και απρόθυμων κεντρικών φορέων...Εύχομαι η συζήτηση να γίνει με γνώμονα το καλό και μόνο του χωριού μας , χωρίς ανούσιες προσωπικές αντιπαραθέσεις και έριδες!!!ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ...

Χ. Κ.   

Γιατί ερημώνει η «εύανδρος» Ήπειρος;

Του Μιχάλη Στούκα

Βέβαια δεν είναι μόνο η Ήπειρος που αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα αλλά και πολλές ακόμα περιοχές της Ελλάδας. Καθώς όμως, με το πρόσφατο αυτό άρθρο ήρθε στο προσκήνιο το πρόβλημα της Ηπείρου, θα ασχοληθούμε σήμερα με αυτό.

Ας δούμε τον πληθυσμό της Ηπείρου διαχρονικά, από το 1913 ως το 2021. Αμέσως μετά την απελευθέρωση της το 1913 η Ήπειρος, συγκεκριμένα τα Ιωάννινα, η Κόνιτσα, το Πωγώνι, το Μέτσοβο, το Μαργαρίτι, η Παραμυθιά, η Φιλιππιάδα και οι Φιλιάτες είχε 245.000 κατοίκους. Θυμίζουμε ότι η περιοχή της Άρτας, ως το παλιό, θρυλικό γεφύρι της πόλης, είχε ενταχθεί στο ελληνικό κράτος το 1881.

Τον Οκτώβριο του 1940 ο πληθυσμός της Ηπείρου ήταν 362.332 και το 1951, 351.451. Το 1961 υπήρξε σημαντική αύξηση του πληθυσμού της Ηπείρου που έφτασε τις 394.449. Το 1971 ο πραγματικός πληθυσμός της ήταν 310.394. Η σημαντική διαφορά με το 1961 οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αλλαγή του τρόπου διεξαγωγής της απογραφής. Το 1981 ο πραγματικός πληθυσμός της Ηπείρου ήταν 324.341, το 1991, 339.728 και το 2001, καθώς άλλαξε και πάλι το σύστημα της απογραφής, ο μόνιμος πληθυσμός της Ηπείρου ήταν 336.392, ενώ το 2011 ,336.856.

ΑΡΧΕΙΟ ΣΠΥΡΟΥ ΣΤΟΥΠΗ

 Η ψηφιοποίηση του  εξαιρετικά σημαντικού συγγραφικού  έργου του άξιου συγχωριανού μας αείμνηστου Σπύρου Στούπη βρίσκεται σε εξέλιξη...Βιβλία του, άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά, και γενικά κάθε τι με το οποίο ασχολήθηκε, διερευνάται και ψηφιοποείται...για να διατηρηθεί ως εθνική κληρονομιά στις επόμενες γενιές...
Ζητώ όποια βοήθεια στο κοπιώδες έργο που ανέλαβα προς τιμήν του... Αν κάποιος διαθέτει κατι απο το τιτάνιο έργο του ας επικοινωνήσει μαζί μου...(μέσω Αδελφότητας).

Χαρ. Καββαδίας