Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

ΑΝΝΗ ΚΑΙ ΣΟΦΙΑ ΣΤΙΣ ΑΙΓΕΣ

Είναι, κάτι βραδιές, που δεν θέλεις να τελειώσουν… 
Όπως αυτή απόψε. Κλείδωσα το αυτοκίνητο και άνοιξα την αυλόπορτα του κτήματος, με την αίσθηση ότι τα ωραία πράγματα τελειώνουν γρήγορα… Το απαλό θρόισμα των φυλλωμάτων με υποδέχτηκε. Οι ελιές του κήπου, νανούριζαν στις μασχάλες τους τα κοτσύφια, για να έχουν καλά όνειρα. Περασμένες δώδεκα, πέρασα το κατώφλι του σπιτιού, άναψα τα φώτα στο στούντιο και κάθισα στην παλιά μου γραφομηχανή. Γιατί το σημερινό απόγευμα, θέλω να το μοιραστώ μαζί σας. 

Διαμένω στον διευρυμένο Δήμο Αιγιαλείας και κάθε Τετάρτη λαβαίνω μια τοπική εφημερίδα και ενημερώνομαι, ως συνδρομήτρια, για τα νέα της περιοχής. Εκεί, λοιπόν, διάβασα με έκπληξη, πως η Άννη Ονουφρίου, η δική μας Άννη, θα συμμετείχε σε μία εκδήλωση αφιέρωμα στο αρχαίο θέατρο της Αιγείρας. Η πρώτη μου αντίδραση, ήταν να πάρω τηλέφωνο την Άννα Γκέρτσου, που το εξοχικό της είναι κοντά στο δικό μου και να την καλέσω να πάμε παρέα. Η απάντηση ήταν «βεβαίως να πάμε, να υποστηρίξουμε την Βήσσανη». 

Ανυπομονούσα να έρθει η Παρασκευή 26 Αυγούστου και είχα διαβάσει επανειλημμένα το πρόγραμμα, όπου περιλάμβανε και ξενάγηση στο αρχαίο θέατρο. Το θέατρο αυτό, λαξευμένο στον φυσικό κροκαλοπαγή βράχο, στο ανατολικό πλάτωμα πάνω απο την Αιγείρα, σε υψόμετρο 350 μ., με εκπληκτική θέα στον Κορινθιακό κόλπο και τις απέναντι ακτές της Φωκίδας, χρονολογείται στις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ. και έχει χωρητικότητα τριών χιλιάδων ατόμων! Βρέθηκε από ανασκαφές αυστριακών αρχαιολόγων στις αρχές του εικοστού αιώνα. 

Ξεκίνησα νωρίς το απόγευμα από το χωριό Τράπεζα, πέρασα από το διπλανό χωριό Πλάτανος για να πάρω την Άννα και όλα ήταν καλά, μέχρι που χαθήκαμε στους επαρχιακούς δρόμους και βρεθήκαμε στο χωριό Ροζενά, ενώ έπρεπε να είχαμε πάει στο χωριό Αιγές. 

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2011

Αγαπητοί μου φίλοι σας χαιρετώ… 

Το Καλοκαιράκι σιγά σιγά αποχωρεί, οι αναμνήσεις όλων μας, ευχάριστες ή δυσάρεστες θα μας συντροφεύουν ακόμα για πολύ… Τυχεροί όσοι από μας βρέθηκαν έστω και για λίγο στο όμορφο χωριό μας και “πήραν τις ανάσες τους…”. 

Σας έχω σήμερα φωτογραφικό υλικό από τις εκδηλώσεις που, όπως κάθε χρόνο, γίνονται στο χωριό μας τις μέρες του Καλοκαιριού. Χαρείτε το. 
Οι καιροί είναι δύσκολοι από όλες τις απόψεις, όπως το νοιώθουμε  όλοι…
Και κάτι ακόμα: Δεν είναι δύσκολο, ρίξτε μια ματιά και στο διπλανό σας…Μπορεί να χρειάζεται τη βοήθειά σας…Και να είστε βέβαιοι ότι ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ θα ξεπεράσουμε τις δυσκολίες… Σας εύχομαι ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ και ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ…