Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2016

Τα πανηγύρια...


Toυ Παντελή Αρμπυρου

>>>Στις 24-6-95 επήγαμε στο Πανηγύρι του Βομπλού ή Σταυροδρόμι, γενέθλιο Ιωάννου Προδρόμου στη Μονή στο δάσος της Μπούνας με το Λία, τον Κώτσο Μπάμπα και τον Σωτήρη Κόττη.

Πολύς κόσμος από τα γύρω χωριά, ήταν και ο Πανταζής ο οδοντίατρος από το Τεριάχι γαμπρός με τη χωριανή μας του Γκουτζαμάνη, ο οποίος δεν τα κατάφερε να χορέψει εφέτος, μέχρι πέρυσι τα κατάφερνε γιατί είναι 86 ετών!!! Ήταν εκεί και ο νέος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ.κ. Ανδρέας Τρεμπέλας μαζί με τον Παπαφάνη, τον Χριστόδουλο Δελβινακίου κι έναν άλλο. 

Βομπλό ή Σταυροδρόμι Πωγωνίου
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας εβγήκε στο προαύλιο κηρύττοντας τον Θείο Λόγο. Στο τέλος εκάθησεν πίνοντας τον καφέ του, έπειτα άρχισε να λέγει:
“Εγώ δεν άλλαξα τίποτε που έγινα Δεσπότης, μόνο την πατερίτσα έχω παραπάνω, κατά τα άλλα, θα είμαι ο ίδιος όπως πρώτα” και τον χειροκροτήσαμε που δεν τον κατέλαβε η υπεροψία και η αλαζονία όπως άλλους, αλλά στάθηκε απλός όπως πρώτα. Εσηκώθηκε έπειτα και μας εμοίρασε ιδιοχείρως την εικόνα του Αγίου Ιωάννου, τόσο πολύ απλός Δεσπότης, τον εγνωρίζαμε και από Αρχιμανδρίτη που εγύριζε όλα τα χωριά ο καημένος κηρύττοντας τον Θείο Λόγο και τον είχαμε αγαπήσει. Μακάρι να μοιάσει στον αείμνηστο Σεβαστιανό που τον είχε προτείνει για Δεσπότη. Μετά έφυγε χωρίς να φάγει. 

Μετά εμείς εφάγαμε καλό ψητό κρέας στο χαρτί, ήπιαμε, εχορέψαμε με τον Κώτσο Λούκα και η ώρα 5 εφύγαμε με τον Κ. Κωστούλα σαν Στρατηγοί!!!


>>>Στις 20-7-95 του Προφήτη Ηλία επήγαμε στο Πανηγύρι των Δρυμάδων με την ίδια παρέα και το ίδιο ταξί. Ωραίο χωριό με κουκλίστικα σπίτια με μπαλκόνια και χελιδονοφωλιές, με νερά τρεχούμενα στους δρόμους, με μποστάνια που φημίζονταν για τις πατάτες, τα φασόλια, τις ντομάτες τα αγγούρια και ακόμα κρεμμύδια χλωρά λόγω του υψομέτρου, σε παίρνει η χαρά να τα βλέπεις. Αγναντέψαμε πάλι το Χλωμό και τα βουνά της Βορείου Ηπείρου, ήρθαν και οι Σωπηκιώτες με σκόρδα που δεν καίνε πολύ και αγοράσαμε 800 δρχ. την αρμάθα 25 σκόρδα, τσάι και ρίγανη αγόραζαν όλοι. 



Παρακολουθήσαμε και Εκκλησία φθάνοντας η ώρα 9. Με την απόλυση, καθήσαμε στο καφενείο που είναι ωραίο, και ήταν και ο Χριστόφορος ο πρώην αστυνομικός του χωριού μας με το Διοικητή του. Εκείνη την ώρα ήρθαν από το χωριό ο Πασχάλης με την Ιουλία, ο Γούλης με τη Γούλενα και ο Μιχ. Χαΐτος που ήταν και ο πατέρας του Γούλη, απ' εκεί γενόμενοι δέκα Βησσανιώτες. 

Μόλις βάρεσε η καμπάνα καθίσαμε στα τραπέζια που ήταν στο προαύλιο της Εκκλησίας, με τον Πλάτανο, πολύ δροσιά. Εφάγαμε η ώρα μία, κρέας ψητό, μέχρι χλωρό τυρί. Εβγήκαν έπειτα να μαζέψουν τα λεφτά στο κανίστρι, ερίξαμε από 2 χιλ. και η ώρα 2 άρχισε ο χορός από τους χωριανούς Πρόεδρο Παπαφάνη κ.λπ. Ύστερα με φώναξε ο Γιάννης ο Τσαγκούλης και είδε ο κόσμος χορό μωρ' καψόπαιδο!!! Αθρόα χειροκροτήματα και μια γυναίκα καταληφθείσα υπό ακράτου ενθουσιασμού ήρθε και μου κράτησε το μαντήλι. Όταν τελείωσε ο χορός, μας επήρε ο Γιάν. ο Τσαγκούλης στο σπίτι του, κερνώντας μας γλυκό και καφέ. Ωραίο το σπίτι τους, μπράβο του του Γιάννη, πολύ γλεντζές. Η ώρα 5 εφύγαμε και ενθουσιασμένοι, αφού τους ευχηθήκαμε και του χρόνου, μας είπαν να ξανάρθουμε στο πανηγύρι...

>>>Την Κυριακή 30-7-95 επήγαμε στο Πανηγύρι Σταυροσκιαδίου, για την εορτή της Αγίας Παρασκευής που ήταν στις 26-7-95 ημέρα Τετάρτη, αλλά επειδή ήταν καθημερινή δεν θα ερχόταν πολύς κόσμος και το μετατόπισαν την Κυριακή που ήρθε πολύς κόσμος. 

Εφθάσαμε στο εξωκκλήσι που είναι στο δρόμο, πολύ γραφικό εξωκκλήσι, με την καμπάνα και το γυναικωνίτη, ασβεστωμένο κάτασπρο. Με την απόλυση της Εκκλησίας από τον Παπά Φάνη μας εκέρασαν λουκούμι και ρακί και ανεβήκαμε ποδαρόδρομο στο χωριό και καθήσαμε στα τραπέζια, στο προαύλιο της Εκκλησίας με τον Πλάτανο, πολύ δροσιά. Σε λίγο, να από το χωριό ο Γούλης με τη Γούλενα, ο Γιώργος Δέρβος με τη δική του, ο Πασχάλης με την Ιουλία, τον Πέτρο Παπαδόπουλο με τη δική του, γενόμενοι δέκα Βησσανιώτες... 


Σε λίγο άρχισε να πλακώνει κόσμος από τα γύρω χωριά και γέμισαν τα τραπέζια και η ώρα 1 κτύπησε η καμπάνα για το φαγητό. Πραγματικά εφάγαμε ωραία φαγητά, από το νόστιμο γιαχνή και το πιλάφι, μέχρι τζατζίκι, ρακί, μπύρες, ρετσίνες, κόκα κόλα, λεμονάδες, πορτοκαλάδες, απ’ όλα τα καλά. Μπράβο τους οι Σταυροσκιαδίτες, έχουν και πρόεδρο γυναίκα, που στο τέλος του φαγητού έπλενε τα πιάτα μαζί με άλλες... Μπράβο, της λέγω συγχαρητήρια. 

Μετά το φαγητό, άρχισε ο χορός, μετά τους επίσημους που είχα πει του Σωτηρόπουλου, που ήταν η ζωή του Πανηγυριού, στο μαγείρεμα και στο σερβίρισμα, να με φωνάξει και με φώναξε το παιδί και χορέψαμε με το Γούλη και βλέποντας ο κόσμος χορό, χειροκροτήματα κ.λπ. Δοξάζουμε τη Βήσσανη!... Όταν ετελειώσαμε και κάθισα κάτω, μου λεν μερικοί γερόντοι εχόρεψες πολύ όμορφα. Εμένα αυτά μου δίνουν ζωή...

Αυτά τα ωραία κάνουν οι συντάξεις, αλλιώς πώς θα μπορούσαν να πάνε στα πανηγύρια να γλεντήσουν τη ζωή τους, χάριν της σύνταξης. Γι' αυτό λέγω κάθε μέρα ν' αγιάσουν αυτοί που πρωτοσκέφτηκαν αυτό το θεσμό και έσωσαν την ανθρωπότητα. Η ώρα 5 εφύγαμε κατενθουσιασμένοι, ευχόμενοι και του χρόνου να ξαναπάμε...[***]

Παντελής 'Αρμπυρος Βήσσανη

Πηγή: Εφημερίδα "Η ΒΗΣΣΑΝΗ"-τεύχος 46-Ιούλιος -Αύγουστος 1995

[***] ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ: Να ήσουν απο καμιά μεριά Παντελή μας να έβλεπες που πήγαν οι "μνημονιακές" συντάξεις...σίγουρα θα αναφωνούσες: Μασιαλά Μασιαλά!!!τί είναι τούτοι!!!...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.