Αλησμονώ και χαίρομαι...

"Η μανίτσα"-Φωτογραφία:  Γιώργος Πανταζίδης (γύρω στο 1900)

(Αρχείο Αδελφότητας)

Αλησμονώ και χαίρομαι

Αλησμονώ και χαίρομαι

 θυμιούμαι και λυπιούμαι 

τι θελα φύγω το ταχύ 

πάλε για ξένον τόπο... 

Θυμήθηκα, λυπήθηκα, 

θυμιούμαι και λυπούμαι 

θυμήθηκα την ξενητιά 

και θέλω να πηγαίνω...

Σήκου μανά μ' και ζύμωσε 

καθάριο παξιμάδι 

με πόνο βάλε το νερό, 

με δάκρυα ζύμωσέ το 

και με πολύ παράπονο 

βάλε φωτιά στο φούρο 

και παρακάλα το Χριστό 

κι αυτή την Παναγία 

για να μη φύγ' ο κερατζής** 

ακόμα λίγες μέρες...

Με πόνους βάζει το νερό 

με δάκρια το ζυμώνει 

και με πολύ παράπονο 

βάνει φωτιά στο φούρο 

Άργησε φούρε να καείς 

και συ ψωμί να γένεις 

Για να περάσει ο κερατζής 

κι ο γιός μου ν' απομείνει...

**κερατζής: Ο αγωγιάτης...Ο Κερατζής ήταν ο άνθρωπος ο οποίος διέθετε έναν αριθμό αλόγων και έκανε μεταφορές εμπορευμάτων και ανθρώπων, έναντι κάποιας αμοιβής. Οι πιο συνηθισμένες διαδρομές ήταν σε κοντινές πόλεις, αλλά πραγματοποιούσαν και μακρινά ταξίδια από τη Θεσσαλία στην Ήπειρο , στην Μακεδονία αλλά και στην Πόλη...

(Δες http://entre.gr/%CE%BA%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%AE%CF%82-%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82/   )

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ : Χ.Κ.