Οι New York Times αναζητούν την σαγηνευτικότερη μουσική του κόσμου στην Ήπειρο

Το ταξίδι στον τόπο που γέννησε το ηπειρώτικο μοιρολόι 

του βιολιτζή Αλέξη Ζούμπα

Απόδοση από τους New York Times για το LIFO.gr. Σταυριάννα Χαραλαμποπούλου 

«Στις 20 Σεπτέμβρη του 1926, ο ελληνικής καταγωγής βιολιτζής Αλέξης Ζούμπας ηχογραφεί ένα από τα πιο συγκλονιστικά μουσικά κομμάτια που έχω ακούσει ποτέ.», αναφέρει η Amanda Petrusich των New York Times. Πρώτη φορά ήρθε σε επαφή με τη μουσική του μέσω του Cristopher King. Μέσα από μία τεράστια συλλογή βινυλίων, ο μουσικός παράγωγος της πρότεινε να ακούσει τον Ζούμπα. Είχε μάθει τόσο καλά το γούστο της, που ήταν σίγουρος ότι ο Έλληνας βιολιστής θα την μάγευε με το Ηπειρώτικο Μοιρολόι. Και δεν έπεσε έξω. 

"Υπάρχει μια παλλόμενη υστερία στο παίξιμό του, η κάθε νότα τρέμει σα να υπέφερε πρόσφατα από μία συναισθηματική κατάρρευση" 

Ο Αλέξης Ζούμπας ηχογράφησε το μοιρολόι στις 20 Σεπτεμβρίου του 1926, ένα θρήνο που μέχρι σήμερα ψάλλεται πάνω από τάφους στην Ήπειρο. Είναι λίγο μεγαλύτερο από τέσσερα λεπτά και άρτια εκτελεσμένο. Δεν είναι όμως η τεχνική που μάγεψε τη δημοσιογράφο. "Υπάρχει μια παλλόμενη υστερία στο παίξιμό του, η κάθε νότα τρέμει σα να υπέφερε πρόσφατα από μία συναισθηματική κατάρρευση". Λέγεται ότι εκείνη την περίοδο, ο Ζούμπας είχε βυθιστεί στη μελαγχολία της ξενιτιάς και της νοσταλγίας για την Ελλάδα, έχοντας περάσει στην Αμερική ήδη 16 χρόνια.

Βουνό ή θάλασσα; ― «Προβατίνα γιαχνί»...

Η μονή Αβελ

Της Γεωργίας Τριανταφυλλίδου

Προβατίνα γιαχνί 

Aπό παιδί δεν είχα σχέση με το βουνό. Τα καλοκαίρια τα περνούσαμε οικογενειακώς στη Χαλκιδική ή στον τόπο καταγωγής των γονιών μου. Θάλασσα παντού. Από στάχυα, στη δεύτερη περίπτωση. Κυμάτιζαν τα εύφορα χωράφια που πότιζε ο Αγγίτης. Αλλά ακόμη κι εκεί, η κοντινότερη παραλία απείχε μόλις μισή ώρα με το αυτοκίνητο. Τα καλοκαίρια ήταν επίπεδα και χρυσογάλανα. Δεν φανταζόμουν ότι μπορεί να υπάρχουν διακοπές σε μέρη με στεγνούς ανθρώπους. Παρόλο που οι πληροφορίες σχετικά με τα βουνά θα εξέφραζαν ευχαρίστως ότι κι εδώ άνθρωποι περνούν καθημερινά τη ζωή τους και ανεβοκατεβαίνουν, πάντα πίστευα ότι την περίοδο του θέρους αυτό μάλλον θα γίνεται στανικώς κι επειδή στα ψηλά τούς έριξε μια αναποδιά της τύχης. 

Μετά μεγάλωσα. Αλλά δεν μεταστράφηκα. Απεναντίας, οι πολυδιαφημισμένες εκδρομές σε ορεινούς προορισμούς, οι ξενώνες-αρχοντικά, οι χορτόπιτες και οι χειροποίητες μαρμελάδες από φρούτα του δάσους για πρωινό, οι υποσχετικές βελέντζες μπροστά στο τζάκι, με έπειθαν ακόμη περισσότερο ότι το βουνό θέλει του κόσμου τα συμπράγκαλα για να γίνει θελκτικό, εκεί όπου η θάλασσα αρκεί από μόνη της. Δροσίζεσαι, ερωτοτροπείς εντός της, τρέφεσαι από τα σπλάχνα της. Αν θες, κοιμάσαι στην άμμο.

Η καλοκαιρινή «ανάσταση» στα ξεχασμένα χωριά της Ηπείρου...

Η επιστροφή των ξενιτεμένων, τα πανηγύρια και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις

Θεσμός για το καλοκαίρι, κοινωνικό γεγονός, αντάμωμα των ξενιτεμένων, ανάσα για τα ξεχασμένα χωριά, είναι τα πανηγύρια και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις στα όμορφα λιθόκτιστα χωριά της Ηπείρου. Οι ηλικιωμένοι και λιγοστοί κάτοικοί τους, περιμένουν με λαχτάρα το καλοκαίρι, να γυρίσουν στα χωριά τα παιδιά και τα εγγόνια τους, από την Αθήνα ή το εξωτερικό, η γειτονιά να γεμίσει φωνές, να ανοίξουν οι πόρτες και τα παντζούρια στα ερμητικά κλειστά σπίτια του τόπου τους.

Από τις 15 του Ιούλη και όλον τον Αύγουστο, στην Ελλάδα που χάνεται, επιστρέφει το χαμόγελο. Κάθε εκκλησία, κάθε ξωκλήσι, έχει τον άγιο του και οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι ή οι Αδελφότητες των ξενιτεμένων, οργανώνουν τις καλοκαιρινές εκδηλώσεις και τα πανηγύρια τους. Ο ήχος της μουσικής από τα κλαρίνα, διαπερνά την σιωπή των βουνών και ο κόσμος τραγουδάει και χορεύει μέχρι το ξημέρωμα.

Οι δήμοι της Ηπείρου, έγκαιρα ανακοινώνουν τις ημερομηνίες των πανηγυριών και των πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Σύμφωνα με το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, σε μερικά χωριά, τα πανηγύρια είναι διήμερα και αρχίζουν μετά την εκκλησία. Συνηθίζεται να ξεκινάνε με κεράσματα, όπως λουκούμια, παστέλια, τσίπουρο, τυρί η γίδα βραστή, ενώ αμέσως μετά, αρχίζουν «να λαλούν», τα κλαρίνα.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2016:Δήμος Πωγωνίου-Εκδηλώσεις

   

         Παρασκευή 5 Αυγούστου 2016 

·      Βήσσανη: Γιορτή Δάσους στο Μοναστήρι Βήσσανης  (Ομιλίες – Φυλλάδια – Περιοδικά για τα δέντρα του δάσους.) και Παραδοσιακή μουσική βραδιά.

Σάββατο 6 Αυγούστου 2016  (Μεταμόρφωση του Σωτήρος)

·         Άγιος Κοσμάς : Παραδοσιακό Πανηγύρι.

         Κυριακή 7 Αυγούστου 2016 

·       Ιερομνήμη : ο Πολιτιστικός Σύλλογος διοργανώνει Λαϊκή μουσική βραδιά, στο προαύλιο του σχολείου.

·     Κάτω Λάβδανη: Εκκλησιασμός στη Μονή Μακρυαλέξη και ημερήσιο γλέντι.

  

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2016 

·         Κεφαλόβρυσο : Πολιτιστικές εκδηλώσεις με χορευτικά – πολυφωνικά και μουσική βραδιά του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Κεφαλοβρύσου.

·         Αρετή: Λαϊκή βραδιά

 Παρασκευή 12 Αυγούστου 2016 

·         Δελβινάκι: Η Α.Ε.Δ. ΠΩΓΩΝΑΤΟΣ διοργανώνει χορό στον προαύλιο χώρο του Δημοτικού Σχολείου.

·         Παρακάλαμος: Πολιτιστική βραδιά.

Βήσσανη, Σάββατο 13 Αυγούστου 9 μ.μ.:Δύο λαούτα-συναυλία

Το βράδυ του Σαββάτου στις 13 Αυγούστου στην πλατεία του Αγίου Νικολάου, μία σπουδαία μουσική συνάντηση με δυο λαούτα...

Ο καταξιωμένος λαουτίστας της παράδοσης Χρήστος Ζώτος συναντάει και "συνομιλεί" με τον νέο και ταλαντούχο "δικό μας" Βασίλη Κώστα. Μην χάσετε με κανένα τρόπο αυτή τη συναυλία!!!

Κτίσματα, Κυριακή 7 Αυγούστου:ΗΜΕΡΙΔΑ

ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ 

ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΕΝΩΣΕΩΝ ΕΠΡΧΙΑΣ ΠΩΓΩΝΙΟΥ

Bήσσανη, Παρασκευή 5 Αυγούστου: ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2016 ΣΤΗ ΒΗΣΣΑΝΗ-ΟΛΟ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

ΒΗΣΣΑΝΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2013-(ΦΩΤΟ)

(Κλίκ ΕΔΩ για μεγέθυνση)

Αγαπητοί μου φίλοι και συγχωριανοί σας έχω σήμερα ένα μικρό μέρος απο φωτογραφικό υλικό των εκδηλώσεων που έγιναν στην αγαπημένη μας Βήσσανη το καλοκαίρι που σιγά σιγά μας αφήνει…Ευχαριστώ πολύ τον Ηρακλή Κιτσώνα για την αποστολή του υλικού. Σε λίγες μέρες θα πούμε περισσότερα… 

ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ… 

Προβολή πλήρους άλμπουμ

el gato

Η γομάρα ενταβράντισε…

Της Αγγελικής Βραζιώτη 

"...Στα μέσα της δεκαετίας του '60, η αδελφή μου η Ελένη σπούδαζε στην Αθήνα. Ο παππούς μας είχε ιδιαίτερη αδυναμία στη «Λενίτσα» του, γιατί από μικρούλα περνούσε στη Βήσσανη όλες τις σχολικές διακοπές της και είχε τέλεια εξοικειωθεί με τη ζωή των ντόπιων. Της ταχυδρομούσε, λοιπόν, κάθε μήνα ένα μικρό, συμβολικό "επίδομα". Με την ευκαιρία, της έγραφε και λίγες γραμμές, με ωραία καλλιγραφικά γράμματα, με πολλή αγάπη, συγκινητικό ενδιαφέρον, με αρκετές συμβουλές αλλά και με κάποια δικά του νέα και της γιαγιάς από το χωριό. 

Κάποια άνοιξη, της έγραψε μεταξύ άλλων: 

«Λενίτσα, παιδί μου, η γομάρα ενταβράντισε όλο τον χειμώνα στο κατώι, να τρώει και να πίνει από τα έτοιμα. Δεν δέχεται καπίστρι και η γιαγιά σου δεν μπορεί να την κάμει καλά. Λέω να την πουλήσω. Μη στενοχωρεθείς, παιδί μου...». 

Πόσο γέλιο αλλά και πόση συγκίνηση χωράνε μέσα στις λίγες αυτές γραμμές, που δείχνουν καθαρά την έγνοια του παππού να μη στενοχωρήσει το εγγόνι του, την ποιότητα της επικοινωνίας τους, την αμοιβαία κατανόηση και την εμπιστοσύνη. Και όσοι θυμούνται τον πανύψηλο, μουστακαλή και αυστηρό Γιώργη Παππά, θα απορούν με την τρυφεράδα που αναδίνει αυτό το γράμμα.