1899: Πρακτικόν διά την άνόρθωσιν τής Μονής ΑΒΕΛ
Την 18— 9 — 1899 συνήλθον οί έφοροεπίτροποι τής έκκλησίας, οί μουχταροδημογέροντες και οι πρόκριτοι Βησσάνης εις την οικίαν Γεωρ. Μέντζου ίνα συσκεφθώμεν περί τής Μονής μας ’Άβελ ήτις διατελεί έν παρακμή καί αφού έσυζητήσαμεν έπί μακρού έπί τής ύποθέσεως ταύτης, έκρίναμεν καλόν άπαντες εκ συμφώνου, ινα έπαναφέρωμεν καί πάλιν τήν μονήν μας εις τήν πρώτην ακμήν της, νά εύρωμεν πρόσωπον κατάλληλον νά δώσωμεν υπό ένοίκιον τά εισοδήματα αυτής έπί χρονικόν διάστημα, ίνα ό ενοικιαστής καταβάλλη πασαν προσπάθειαν διά τής έπιμελείας του, έξοικονομήση μέν τό όριζόμενον ένοίκιον τό όποιον θά ύποχρεουται νά δίδη καθ’ ώρισμένας έποχάς του έτους εις τούς κατά καιρούς επιτρόπους πρός χρήσιν των Σχολείων μας, έπωφεληθή δέ εκ του περισεύματος των κόπων του.
'Ως τοιούτον δέ πρόσωπον ευρομεν ώς μόνον κατάλληλον τον Αρχιμανδρίτην Νικόδημον όστις εύχαρίστως έδέχθη νά ένοικιάση ταϋτα. "Οθεν άπεφασίσαμεν και ένοικιάσαμεν εις αύτόν άπαντα τά εισοδήματα τής Μονής "Αβελ, προερχόμενα άπό τά ενοίκια των δύο ύδρομύλων Γορμού και Γκλάβας από τό δικαίωμα τής δεκάτης έκ τής επικαρπίας των όσων χωραφίων καί αμπέλων ανήκουν μόνον εις τήν Μονήν, έκ των χόρτων των τσαϊριών καί των πέριξ αύτής καί δ,τι θά είσπράττη έκ των δίσκων τής Μονής καί Παρεκκλησίου Παναγιά, διά μίαν πενταετίαν άρχίζουσαν άπό 1 —10 — 1899 καί λήγουσαν τήν 30—9—1904 άνά λίρας Όθωμ. 50 κατ’ έτος, πληρώνων εις 4 ίσας δόσεις, ήτοι εις τήν λήξιν έκάστης τριμηνίας, συμφώνως μέ τό σχετικόν ένοικιαστήριον καί κατάλογον των έπίπλων τής Μονής, τά όποια ύποχρεουται μετά τήν λήξιν τής ένοικιάσεως νά τά παραδώση σώα καί άνελλειπεί εις τούς κατά καιρόν έπιτρόπους άπροφασίστως. Καί ταυτα έγένοντο εις διπλούν υπογεγραμμένα άμφοτέροθεν ινα κρατή άνά έκαστος έξ αύτών καί τά όποια έφυλάξαμεν εις τά άρχεία τών έκκλησιών μας.
Οί έπίτροποι των έκκλησιών: Ν. Βασιάδης. Γ. Μένζος.
(Εις τό τέλος τού βιβλίου υπάρχει ή έξής σχετική σημείωσις: «'Η άνοπέρω συμφωνία διά κοινής συναινέσεως ήκυρώθη καί έγένετο έτέρα ώς τό συμβόλαιον είναι κατατεθειμένον εις τό Γραφείον. 5—2—1900 ύπογραφή:
Άχιλ. Κόντης Γραμιατεύς».
[ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΗ: Οντως η συμφωνία αυτή ακυρώθηκε όπως φαίνεται στο παρακάτω απόκομμα απο την εφημερίδα "ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ " της 11ης Φεβρουαρίου του 1900 :]
Σε άλλο έγγραφο της εποχής αναφέρονται με λεπτομέρεια τα κινητά και ακίνητα (έπιπλα κλπ) που παραδόθηκαν στον διαχειριστη της Μονής :
18—9—1899, «'Όσα έπιπλα κινητά τε καί ακίνητα έπαρεδώσαμεν εις τον Αρχιμανδρίτην Νικόδ. Οικονόμου, εύρεθέντα εντός τής Μονής Αβελ:
2 τραπέζια κυκλικά, 4 τεψιά, 15 άπλάδες, 22 σαγάνια, 5 καπά¬κια τέντζερες, 7 λιγγέρια, 3 τέντζερες, 3 κακάβια, 30 κοχλιάρια, 15 πηρούνια, 3 χουλιάρες ξύλινες, 1 3 πιάτα, 3 τσελοκόπες, 5 μπραγκάτσια, 2 σκαφίδια, 3 τηγάνια, 2 δρεπάνια, 2 κλαδευτήρια, 2 τσεκμέδες, ένα σκε- πάρι, 1 τάσι νερού, 2 σινιά μικρά, 2 χαλκοτσούκια, 1 κόφα, 5 γκιούμες, 1 λαμπίκο. 1 ντουλάπι κρεμαστό, 2 παγούρια, 1 σκαλίδιον, 1 τανάλια, 1 γάστρα, 1 πυκνάδα, 9 σουβλιά ξύλινα, 4 μπούτενες αλεύρου, 2 πλαστήρια, 1 μαλάθα, 3 καρδάρες μικρές καί μεγάλες, 2 μπότια ρακί, 1 γαλόνι, 4 λαγένια, 3 λίμπες, 6 καφέμπρικα, 2 καφεθήκες, 3 ποτήρια νερού, 3 ποτήρια οίνου, 2 ποτήρια ρακής, 1 ποτήρι χροψατιστό νερού, 10 φλυ- τζάνια, 2 μύλοι καφέ χειρός, 1 χουλιαροκάλαθο, 3 ζύγια μικρά—μεγάλα, 1 γράδο ρακής, 2 σουβλιά σιδερένια, 2 τσεκούρια, 1 καπάκι φούρνου, 3 πυροστιές, 1 σίδερο φωτιάς, 1 σκαμνιά, 1 γκέμι, 1 κουδούνα, 1 πινάκι, 5 βελέντζες, 3 κυλίμια, 2 προσκέφαλα, 3 ταλαγάνια, 1 κιούπι, 4 βαρέλες, 2 λιγένια, 1 χωνί χάλκινο, 1 δικέλι, 4 νταβάδες, 1 γκιούμα οίνου, 2 μαστραπάδες μικροί, 2 φκιάρες φωτιάς, 1 λαμπίκος μέ καπάκι, 2 κατσούπια, 1 λαμπίκος τενεκεδένιος, I βαένι χωρητικότητος 2,500 όκ., 1 βαένι 3 χιλιάδων οκάδων, ένα 750 όκ. 5 άπό 150 έκαστον, 5 άπό 400 οκάδες έκαστον, ένα 600 οκάδων, 3 καρδάρες τυριού κ λ π. πού περιλαμβάνονται σέ προηγούμενες καταγραφές.
Έν Βησσάνη 18—9—1899, οί επίτροποι των έκκλησιών Ν. Βασιάδης, Γ, Μέντζος.
Πηγη κειμένου :Το βιβλίο του Σπύρου Στούπη:ΒΗΣΣΑΝΗ [Κερκυρα 1972]
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΗ: Η φωτογραφία-εικόνα στην κορυφή της ανάρτησης είναι τμήμα της μεταξοτυπίας που βρέθηκε σε ένα μικρό μεταλλικό κουτί -το μοναδικό "κληροδότημα" που άφησε ο Αρχιμανδρίτης Νοκόδημος [γνωστός ως Μπαμπα-Νικόδημος] στην μητέρα μου και εγγονή του Ανδρομάχη... Ολόκληρη η εικόνα [με αριθμό αντιτύπου 4905] βλέπετε παρακάτω.Την εικόνα αυτή την απέκτησε κατα πάσαν πιθανότητα επισκεπτόμενος την πασίγνωστη Ιερα Νοσοκομειακή Μονή της Ζωοδόχου πηγής [Βαλουκλή ή Μπαλουκλή] στην Κωνσταντινούπολη το 1921...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.